"ZALECA SIĘ KOLEJNEGO KOTA" - SHŌ ISHIDA | Każda z fotografii to niejako lustro ludzkiego zagubienia

Podnosząca na duchu, ujmująca i niesamowicie komfortowa opowieść o pewnej osobliwej poradni zdrowia psychicznego, w której na receptę przepisują lekarstwo w postaci... prawdziwego kota. W mojej opinii to zbiór czterech niezwykle kameralnych opowiadań, dla których wspólnym mianownikiem okazuje się przestrzeń zagadkowej przychodni - niewidocznej dla każdego, dostępnej jedynie dla wybranych, a jednak zachęcającej bohaterów do nabrania życiowej wdzięczności i dokonania ważnej zmiany. 

To historia utkana z codzienności, ma jednak w sobie coś unikalnego, może nawet magicznego. Każda wizyta to cenna lekcja obserwacji, odpowiedzialności i otwierania się na nowe, pozwalająca zmierzyć się z troskami oraz nabrać szczerej chęci, odwagi, pewności siebie i determinacji w drodze do zdefiniowania własnych potrzeb. Shō Ishida prowadzi tę literacką przygodę z wyczuciem, delikatnością i typową dla japońskiej prozy prostotą refleksyjnie brzmiących słów, w każdym fubularnym kadrze zostawiając ważny morał, przemyślenia i wartości, którym odbiorca przygląda się z należytą uważnością, podziwem oraz zrozumieniem. Dążąc do ukrytego tu przekazu, autorka z czułością przedziera się przez boleśnie snującą się żałobę i technologiczne różnice między pokoleniami, dotyka cierpkiego poczucia zazdrości, przepracowania i emocjonalnej samotności. 

Każda z fotografii to niejako lustro ludzkiego zagubienia, ale to właśnie starszy pan próbujący odnaleźć się we własnym dniu po boleśnie przeżytej stracie oraz wizualnie ponury, a jednak niezwykle empatyczny Tomoya, samotnie duszący przenikliwe smutki, pozostaną w moim sercu na dłużej, to właśnie ich kreacje pozostaną dla mnie twarzami oraz emocjami tej wyjątkowej podróży.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Marginesy

Czytaj dalej»

"DUMA I GNIEW. UPADEK" - JOANNA JAX | Fascynująca, piękna i nieobliczalna...

Fascynująca, piękna i nieobliczalna, ale też pełna obezwładniającej namiętności, tej zmysłowej oraz uczuciowej, żarzącej się w niejednym zadurzonym sercu, jak również czysto historycznej, ożywiającej utrwalone w szkolnych podręcznikach daty, wybory, deklaracje, nadzieje, smutki, zdrady, także ludzkie przerażenie. Joanna Jax kolejny raz zakrada się w szczeliny osiemnastowiecznych intryg, żądz, dramatów oraz politycznych zawiłości, akcentując grząski, burzliwy i niepokojący, wręcz katastrofalny obieg rozgniewanych waśni, przebiegłości, potrzeby krwawej zemsty i awanturniczych chuci, poprzedzających nieuchronnie zbliżający się skraj Rzeczpospolitej. 

Upadek to trzeci już tom mocno angażującej sagi i jednocześnie emocjonująca gra miłości zakazanej, niedostępnej, tragicznej i niszczącej, w której duma spontanicznie miesza się ze szczyptą kobiecego oburzenia oraz sekretami, rozsypując plany, marzenia i sercowe zamierzenia. Ta część zdaje się być bardziej polityczna, przez co odczuwalnie niebezpieczna, dynamiczna i zwodnicza, w ideologicznej treści rozciągnięta między gorzką zdradą i pragnieniem władzy a szeroko podjętym przez autorkę patriotyzmem, honorem i potrzebą poświęcenia. Tu naocznie można dostrzec strach i gniew narodu, który kruszy się dosłownie na oczach czytelnika, na dole posiadłości tłum donośnie próbuje przedrzeć się przez drzwi, szukając niegodnego zdrajcy, gdzieś w pobliżu właśnie wykonują mściwą egzekucję. Ówczesna sceneria oddana zostaje z wizualną dokładnością i skrupulatnością. To niesamowicie wciągająca opowieść o zgubnych pobudkach, trujących decyzjach i zażartej chciwości, które swoim nieuczciwym charakterem, osuwają życie w ciemną przepaść.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

Czytaj dalej»