"BECOMING MILA" - ESTELLE MASKAME | Przeurocza opowieść o emocjach dorastania w cieniu aktorskiej popularności ojca

Przeurocza opowieść o emocjach dorastania w cieniu aktorskiej popularności ojca. Historia otulona promieniami żarliwego słońca, niezwykle przyjemna, rozkoszna i cudownie wakacyjna, subtelnie dopieszczona świadomą refleksją. To zauważalnie krótka podróż, nieco ponad dwieście stron, a jednak uzależnia wyobraźnię i przyciąga wzrok szczerością delikatnie opisanych wzruszeń, ma w sobie czarująco filmowy urok - sentymentalny i bardzo klimatyczny, z pewnością niepowtarzalny. Estelle Maskame z czułością zakrada się do wrażliwości pogubionej córki gwiazdora hollywoodzkich filmów, pozwalając jej zmierzyć się z niespodziewanym odkrywaniem pogubionej tożsamości. 

Życie w nieustającym blasku fleszy, narzucona dbałością o reputację ostrożność medialna i uwierający brak rodzinnej bliskości - to właśnie te motywy okazują się zachętą do poważnych przemyśleń i to właśnie w nich czai się powód fabularnego zesłania młodej bohaterki do rodzinnej posiadłości w stanie Tennessee. Początkowo krępująca podróż błyskawicznie zmienia się w niezapomnianą szansę na odświeżenie przyjacielskich gestów, na ożywczą rozmowę i fascynujące znajomości, pomaga także otworzyć się na prawdę drzemiącą w niewypowiedzianych słowach. Becoming Mila to historia, w której miłość do rodziców splata się z tajemnicami, złością, smutkiem, marzeniami i uparcie budowaną definicją siebie. To powieść spisana z myślą o kojących letnich wieczorach - czarująca nie tylko lekkością stylu, ale też portretem przyjacielskiej serdeczności.

_

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem YANA

Czytaj dalej»

"MIĘDZY KOŃCEM A POCZĄTKIEM" - JOJO MOYES | Podróż rozczulająca i wymowna, ale też zabawna, piękna i pokrzepiająca dobrą myślą

Niezwykle dojrzała, szczera i mocno uczuciowa podróż po emocjach świeżo porzuconej żony, nieidealnej matki, pisarki poszukującej przykurzonej smutkiem weny twórczej - kobiety dostrzegalnie pogubionej, stojącej gdzieś na rozdrożu dwóch fragmentów kruszącego się na oczach życia. Kreacja Lilii ocieka prawdziwością, w której autentycznie można się zatracić. Bolesne rozstanie z nadzwyczaj mrukliwym i epizodycznie zbyt nachalnym mężem, córki domagające się bliskości, wsparcia i rozmowy w niepodważalnie trudnym okresie dorastania, pomocna dłoń wyciągnięta w stronę ojca mimo jego oczywistych win, dwa nieobojętne męskie spojrzenia i wreszcie intensywna praca nad uczuciowym poradnikiem, który poniekąd okazuje się płótnem do portretowania starcia z uwierającą bezradnością - Między końcem a początkiem to podróż rozczulająca i wymowna, ale też zabawna, piękna i pokrzepiająca dobrą myślą. 

Jojo Moyes z wyczuwalną czułością i jednocześnie subtelnością słowa, zakrada się w otchłań kobiecej wrażliwości, przybliża motyw wyniszczającej zdrady, rozwodu, doskwierającej samotności i poczucia nijakości, utrwalając tym samym wiarygodny obraz macierzyństwa, rodziny, miłości i definiowania nowej wersji siebie, w przejmujący sposób dotyka też straty, strachu o najbliższych oraz bardzo aktualnego tematu wyśmiewania wśród młodzieży, które niejednokrotnie prowadzi do braku pewności siebie, wykluczenia, w skrajnych przypadkach poważnego zagrożenia. Ta historia regularnie przypomina o fundamentalnych wartościach, przynosi uśmiech, nadzieję i wzruszenie, uzależnia życiową fabułą i romantycznymi doznaniami.

Współpraca reklamowa z wydawnictwem Znak JednymSłowem

Czytaj dalej»

"STRACONA" - KATE FOSTER | To głos każdej kobiety, która nie została wysłuchana

To niepodważalnie jedna z tych oburzających opowieści, które napawają poczuciem uwierającej niesprawiedliwości. Historia przygnieciona obłudą, nikczemnością i bulwersującą hipokryzją, przede wszystkim jednak to wstrząsająca fotografia kobiecego życia - życia zbrukanego grząskim oskarżeniem, znieważonego, zbyt donośnie milczącego, podejrzanego o zbrodnię wymierzoną w serce wpływowego oblubieńca. 

To nieodwracalna autentyczność fundamentalnych zdarzeń czyni tę powieść tak przygniatającą, cierpką, duszną i poruszającą. Kate Foster mierzy się tu bowiem z próbą fabularnego odtworzenia prawdziwego procesu Lady Christian Nimmo - procesu osnutego w brudzie zaciętego patriarchatu, oczerniającego myślą pierwszego cichego podejrzenia, rozstrzygającego bez ścierania się z obrazem możliwej niewinności. Prawda nie ma tu znaczenia. Prawda nie widnieje też na historycznej osi ludzkich wspomnień. Żądna widowiska społeczność Edynburga nie szczędzi na wrogości, potępia zanurzoną w więziennej bezradności arystokratyczną duszę, domagając się publicznej kary. 

Autorka fenomenalnie wtapia się w mgliste i jednocześnie odstręczające realia XVII wieku, przedziera się przez chaszcze nieprawości, zakłamanie, przebiegłość, zdrady, zazdrości i grubiańskie nadużycia mężczyzn, każe patrzeć na rozgoryczenie, słabość, namiętność i rozdzierającą duszę walkę o przetrwanie. To podróż bardzo śmiała, odważna, brawurowa i wyrafinowana, ale też niesamowicie refleksyjna, ważna i potrzebna. To głos każdej kobiety, która nie została wysłuchana.

_

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Kobiecym

Czytaj dalej»

„SZARLATANKA” – IZABELA MEYZA | Tajemnica zasnuta wewnątrz szeptów gnuśniejącej w oczach małej społeczności

Znachorka. Zielarka. Szamanka. Czarownica. Szarlatanka. Kobieta, która w czeluściach własnego zaginięcia, pozostawia w wiejskim powietrzu jedynie pustkę i przeszywającą nozdrza tajemnicę. A przecież pragnie tylko przynależeć. Polsko-litewskie pogranicze, panosząca się dzikość przynoszących ukojenie ziół i wreszcie zamknięta społeczność Przypadki, której w obliczu złego, nagle brakuje właściwych słów. Zachowana gdzieś w przeszłości prawda – bolesna, duszna, krzywdząca i niesprawiedliwa, skażona wstydem, upokorzeniem, piętnem wrzynającym się w poranioną duszę. Izabela Meyza dociera do szczelin kobiecości w sposób dobitny i zdumiewający – utrwala brzemię doświadczonych ran, ukazuje rozbieżności i niekonsekwencje w wyzutym z empatii podejściu do kobiet, interpretując przy tym wulgarność męskiej lubieżności, obrazowo pokazując też wpływ otaczającego środowiska na poczucie wartości, akceptację i obecność w oczach innych. Szczerość schowana w milczących spojrzeniach, cisza i zamęt społecznych oczekiwań, skondensowana przestrzeń i intryga budząca niepokojące podejrzenia – ta historia refleksyjnie uciska wyobraźnię, zachęca do dyskusji i szukania godziwych odpowiedzi.

Tajemnica zasnuta wewnątrz szeptów gnuśniejącej na oczach czytelnika społeczności. Historia wypełniona aurą swoistego niedopowiedzenia, nasiąknięta krzywdą i doskwierającym latami zawstydzeniem, uwierająca, cierpka, przylepiająca się do spowitej dziwną ciszą wyobraźni. Izabela Meyza z refleksyjną czułością i jednocześnie hipnotyzującą barwą słowa, wdziera się w otchłań kobiecej wrażliwości – osadzając powieść we wsi spęczniałej od milczenia, w gorzkim posmaku osobliwego zaginięcia i wreszcie w pozostawionych córce wersach enigmatycznej Szarlatanki, dotyka smutku, pogardy i niezabliźnionych ran, ociera się o desperację zanurzonego w bagnie uczuć serca, z sugestywną śmiałością akcentuje sprzeczność chaotycznych, często rozbieżnych oczekiwań wobec kobiet, każe spojrzeć na obcesowość męskiego pożądania i zatrzymać się nad znieważonym ciałem. To proza absolutnie unikalna, dojrzała i ponadczasowa, w intrydze znaczeń zagadkowa i nieoczywista.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mova

Czytaj dalej»