„GONITWA CHMUR – MARIA PASZYŃSKA | To opowieść o miłościach domagających się szczerości wyznań

Niezwykle wciągająca historia o rozterkach przedwojennych serc. Powieść nasycona potrzebami młodości, plastycznie napisana i niesamowicie uczuciowa, w niektórych epizodach boleśnie wdzierająca się w duszę. Maria Paszyńska przekonująco spaceruje ulicami dawnej Warszawy, wiarygodnie odtwarza przepełniony nadzieją klimat lat trzydziestych XX wieku, przywołuje niepewność i miłosne dylematy, porusza druzgocący motyw straty, sprawia tym samym, że Gonitwa chmur okazuje się kontynuacją piękną i absorbującą.

Drugi tom emocjonującej sagi Warszawski niebotyk to swoista i jednocześnie wzruszająca podróż w czasie. Retro fotografia, w której tętni ludzki gwar i słychać zbliżające się tramwaje, w powietrzu natomiast wyczuwa się charakterny zapach ówczesnych słodkości. Autorce świetnie udaje się oddać ducha obranej epoki, nawiązując nie tylko do wyrazistych miejsc na mapie przedwojennej Warszawy, ale też wplatając autentyczne postaci historyczne, odtwarzając smak i nazwy często zapomnianych wypieków cukierniczych, za pomocą kreacji przywołując ambicje, ideały i marzenia charakterystyczne dla młodego wówczas pokolenia. Miłość ponownie wysuwa się na pierwszy plan, lecz tym razem boleśniej uderza w nią pochmurna rzeczywistość. Niespodziewana czułość domaga się starcia z chytrością przebiegłego ojca, serce przygniata niewyobrażalna strata, namiętność konfrontuje się z uczuciowym bezpieczeństwem, a kobiece myśli zaczynają dążyć do śmiałego poszerzania własnych praw. To przepiękna i absolutnie przejmująca powieść – pełna ludzkich wątpliwości, otwierająca oczy, dająca upragnioną nadzieję.

Maria Paszyńska ponownie odtwarza przedwojenną pocztówkę Warszawy – przywołując tętniące ludzkim gwarem place, nieśpiesznie snujące się tramwaje, słodki zapach szeptem wdzierający się do nozdrzy i niepewność w sercach młodego pokolenia, przekonująco i jednocześnie finezyjnie przywołuje klimat lat 30. XX wieku. To opowieść o miłościach domagających się szczerości wyznań, to przeszywające duszę pożegnanie, to odważna walka o znaczenie kobiecości, wreszcie to poruszająca konfrontacja ideałów oraz marzeń z pochmurną prozą ówczesnego dnia. To historia dotykająca czułych strun – barwnie napisana, niezwykle wiarygodna i rozczulająca.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Filia