„SIOSTRY BLUE” – COCO MELLORS | Niesamowicie szczera i uderzająca siłą kłujących treści

Niezwykle wiarygodna, szczera i przekonująca podróż po emocjach niesionych przejmującą żałobą. Historia nasączona ludzkimi słabościami, mocno refleksyjna, sentymentalna i wymowna, pozwalająca zdefiniować słowa własnej tożsamości. Coco Mellors nie szczędzi swoich pokruszonych bohaterek, każe zmierzyć się z tęsknotą, bólem i niedoskonałością dziecięcego życia, konfrontuje z nałogami i wewnętrzną samotnością, każe dostrzec siebie pod całunem uszkodzonej śmiercią codzienności. Siostry Blue to powieść absolutnie ważna, ponadczasowa i potrzebna.

Trzy kobiety zasnute oparami podłej codzienności. Trzy niesamowite twarze, okrutnie związane tragicznym wspomnieniem. Trzy siostry przygniecione dosadnością śmierci czwartej z nich. To niezaprzeczalnie jedna z tych przenikających duszę opowieści, które dobitnie wrzynają się w poruszone myśli czytelnika. Żałoba nie gaśnie, przywołana gestem niechcianej sprzedaży rodzinnego mieszkania, okazuje się wręcz zachętą do mocno intensywnych rozmów i burzycielskich kłótni – do spotkania i przedarcia się przez dzieciństwo pozbawione rodzicielskiej czułości, do nieznośnej konfrontacji z narzuconą sobie prozą nachalnego dnia, do spojrzenia w okno nieprzerwanych uzależnień i żrącego żalu, do zaszycia się w oparach wyczuwalnej bezradności i szukania odpowiedzi w oczach równie zmizerniałych sióstr. Tu nie ma miejsca na idealne zachowania, nie ma też przestrzeni na przesyt miękkich słów, choć wśród ostrych, cierpkich i wrażeniowo niewygodnych wypowiedzi, można wychwycić wrażliwość siostrzanej miłości. Tej uczuciowo zagubionej, a jednak wyraźnie domagającej się wzajemnej bliskości. Każda z nich posępnie przedziera się przez gorycz wewnętrznej przemiany – każda dotyka motywu tęsknoty w doskwierający sposób, każda gryzie się z aurą własnej samotności, każda dźwiga bagaż dramatycznych scen, każda wreszcie pragnie znaleźć odrobinę szczęścia. Gdzieś w utrwalanych epizodach autorka nieustannie porusza ważne obszary: PTSD, przeżyta strata, seksualność, znaczenie kobiecości, odkrywanie siebie, intymność, walka z brutalnym nałogiem.

Niesamowicie szczera i uderzająca siłą wymownych treści. Podróż nasiąknięta tęsknotą oraz niedoskonałością kobiecego życia, uwierająca, gorzka i zwyczajnie niewygodna, a przez to tak uniwersalna, prawdziwa i przekonująca. Ogłuszająca żałoba po tragicznie zmarłej siostrze, smutek i wyżerający duszę żal, cierpkie słowa i dzieciństwo wyzute z rodzicielskiej czułości, uzależnienia, złość i poszukiwanie własnej intymności, wrażliwość i bezradność skruszonego serca, dramat rozdzierającej samotności – ta historia ma szczypać, dręczyć, ćmić i ugniatać wyobraźnię, to niepodważalnie jej ogromny i jednocześnie refleksyjny atut. Coco Mellors tworzy kreacje boleśnie wręcz autentyczne, to w nich zaszywa przenikliwą potrzebę bliskości.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Świat Książki