„ROMANTYCZNA KATASTROFA” – URSZULA GAJDOWSKA | Szalona komedia romantycznych omyłek

Pokrzepiająca, nastrojowa i niesamowicie uczuciowa powieść z malowniczym Podlasiem w tle. Urzekająca sielskością sceneria, roztrzepana pisarka, małżeństwo chylące się ku upadkowi, kompromitujące sytuacje, powrót młodzieńczej miłości, nauka jazdy konno i dystyngowane komentarze arystokratycznej babki – to cudowna i rozbrajająca podróż po emocjach niespełnionych serc. Urszula Gajdowska nie zapomina także o refleksji oraz eksploracji ludzkich wzruszeń, pozwala zatem barwnie poczuć tę szaloną historię.

Początek opowieści skłania do myślenia nad małżeństwem ograbionym z uczuć oraz szczerej namiętności, nad związkiem trwającym w separacji dla pozorów rodzinnego szczęścia. Przenikliwe zdrady, zakłamane deklaracje i przeszyte obojętnym charakterem więzi ojca z dwójką nastoletnich dzieci – ta relacja wyraźnie domaga się przerwy, właściwie zakończenia. Ratunkiem dla kobiecej kreacji – mocno roztargnionej pisarki z dwójką nastoletnich dzieci – okazuje się wyjazd na podlaską wieś, gdzie pod starym dachem czytelnik ochoczo wdziera się w cztery różne pokolenia. Rodzinna chałupa, sielkość otoczenia, konie z pobliskiej stadniny, ożywiający duszę zapach pól i przywołana wzrokiem miłość z dawnych lat – ten klimat czuje się dosłownie w każdej stronie, to on sprawia, że historia okazuje się tak przyjemna, zmysłowa i wyczuwalnie nastrojowa. To komedia o podłożu romantycznym, pełno tu zatem śmiechu i humorystycznych rozmów, w słowach wyczuwa się niepewność i arystokratyczne uniesienia niepędzącej z duchem czasu babki, gdzieś w otchłani mniej poważnych, choć uzależniających treści, pojawia się zachęta do refleksji nad więziami rodzinnymi, stereotypami i dążeniem do szczerości własnych doznań. Pod skrzydłami ścierających się uczuć dorosłych, utrwalony zostaje także motyw pierwszej miłości – uroczy i fascynujący, dotykający serca, choć niepozbawiony incydentalnych drzazg. To niezaprzeczalnie powieść pełna życiowych emocji.

Niezwykle malownicza pocztówka podlaskiej wsi i jednocześnie szalona komedia romantycznych omyłek. Historia nasączona aromatem młodzieńczej miłości, dotykająca świeżych uczuć oraz namiętności gotowej przerwać pozory małżeńskiego szczęścia, przezabawna i rozbrajająca, ale też mocno refleksyjna i pełna rodzinnych wzruszeń, przede wszystkim jednak wypełniona sielskością, ożywcza i pokrzepiająca. Urszula Gajdowska z humorem wdziera się w otchłań kobiecej wrażliwości, upojnie przenika motyw drugiej szansy, pozwala bohaterce otworzyć się na szczerość wyznań i z uśmiechem skonfrontować z arystokratycznym zdaniem babki, barwnie zachęca do dbałości o wewnętrzną siebie.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Szara Godzina

Czytaj dalej»

„ECHO DAWNYCH KSIĄG” – BARBARA DAVIS | Historia nasiąknięta zapachem starych wolumenów

Niektóre historie pozostawiają po sobie znacznie głębszy i bardziej trwały ślad. Boleśnie naznaczają duszę, dotykają czułych strun, przygniatają chaotyczne myśli, zaczynają żyć w pokruszonym sercu czytelnika. Echo dawnych ksiąg to właśnie jedna z takich opowieści – absorbująca i unikatowa, dopieszczona szczyptą magii i antykwaryczną aurą, ujmująca w łagodnie posplatanych słowach, w emocjach prawdziwa, intensywna i żarliwa. Barbara Davis ponownie zakrada się w otchłań kobiecości, namacalnie ociera się o stare tajemnice, wreszcie uzależnia miłością gotową przetrwać wszelkie przeciwności.

To nie pierwsza podróż tej autorki, która w czarujący sposób przemyca odrobinę zamierzonej magii. Tak jak w przypadku niezwykle przejmującej Strażniczki szczęśliwych zakończeń oraz niesamowitej Ostatniej z dziewcząt Moon, tu również bohaterka posiada wyjątkowy dar – dotykając przykurzonych dzieł, białych kruków lub wręcz odwrotnie, nieznanych nikomu wolumenów, niepostrzeżenie wdziera się w uniesienia, troski, wzruszenia i trawiące duszę niepokoje poprzednich właścicieli. Dwa pięknie oprawione tomy. Księgi muśnięte delikatnie, obsesyjnie jednak wołające o uwagę Ashlyn. To one naprzemiennie intrygują swoim gniewnym charakterem, uzależniają zagnieżdżoną w finezyjnym stylu tajemnicą, zdumiewają wzajemnym oskarżeniem dwojga zakochanych, okazują się bramą do poruszającej i jakże przy tym dramatycznej historii miłosnej. Teraźniejszość splata się z przeszłością, sekrety pragną być wypowiedziane, uczucia chcą pokonać czas i przeszkody niesione krzywdzącą etykietą, doskwierające zdrady wymagają przebaczenia, zniszczone obietnice domagają się zaufania, ta miłość chce przetrwać najgorsze scenariusze. Davis upaja barwą stylu i emocjonalną aranżacją ukrywanych uczuć, w burzy szczerze wypomnianych zdań, zaszywa myśl o swoistej pokorności życia dawnych kobiet, o konieczności społecznego podporządkowania się, o braku głosu w świetnie sportretowanym tu świecie patriarchatu, a także o wymuszonej męską dominacją kobiecej niezłomności, wytrwałości i odwadze w walce o fragmenty szczęścia.

Fascynująca, piękna i wielowymiarowa podróż po uczuciach skrycie zadurzonych serc. Historia nasiąknięta zapachem starych wolumenów, odurzona emocjami realizmu magicznego, tajemnicza i niepowtarzalna. To kolejna w uwodzicielskim dorobku Barbary Davis książka z duszą – przejmująca niesprawiedliwością losu, barwnie oddająca dramatyczną przeszłość, inspirująca w gestach kobiecej waleczności i odwagi, napisana z wyczuciem, gracją i czułością dla słowa pisanego. Echo dawnych ksiąg to powieść osnuta smutkiem, goryczą i tęsknotą przenikającą utrwalone drukiem zdania, przede wszystkim jednak nasycona miłością domagającą się otwartych wyznań, jedyną, unikalną i ponadczasową.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Świat Książki

Czytaj dalej»

„PRZESYŁKA Z NIEBA” – SANAKA HIIRAGI | Absolutnie unikalna firma kurierska, ale też niepodważalnie cenna lekcja

To jedna z tych swoistych podróży literackich, które refleksyjnie wypełniają otchłań naruszonej wyobraźni. Spisana w formie krótkich opowiadań, w prostocie słów typowa dla literatury azjatyckiej, a jednak inna, wyróżniająca się pomysłem, emocjami niosąca smutek, jak i pokrzepienie. Pozwalająca zatrzymać się nad obecnością bliskich i docenić to, co umyka oczom codzienności. Sanaka Hiiragi nigdzie się nie śpieszy, daje czas na wyrażenie własnych doznań, niezaprzeczalnie przywołuje ważne wartości.

Przesyłka z nieba to z pewnością niecodzienna firma kurierska. To sposób na nieszablonowe pożegnanie, to niezapomniany prezent, wsparcie lub po prostu szansa na odnalezienie siebie. Paczka nadana jeszcze przed odejściem, dostarczona już po śmierci – dla bohaterów utrwalonych opowieści, okazuje się nie lada niespodzianką, chwilą wymownego zaskoczenia, próbą zrozumienia siebie oraz pojednania z tymi, których nie ma już na świecie. Każde z czterech opowiadań to inna historia, każde jednak łączy unikalna wiadomość z zaświatów. Starsza kobieta ogłuszona tęsknotą, młoda dziewczyna pragnąca wyrwać się z pozbawionej perspektyw wioski, mężczyzna zanurzony w doskwierającej obawie o niewypowiedzane uczucia i wreszcie studentka szukająca odpowiedzi na zagadkę zmarłego profesora. Każda z kreacji dotyka motywu straty na swój niepowtarzalny sposób, każda mierzy się z delikatnością losu. Hiiragi z utartą w literaturze azjatyckiej subtelnością przekazu, wkrada się w niespokojne życiorysy, przedziera się przez różne oblicza samotności oraz ich pragnienia, rozczarowania i przyjaźnie. Ewidentnie skłania do refleksji nad ludzką datą ważności oraz relacjami z najbliższymi, w prostocie słów pozwala dostrzec wartości niedostrzegalne gołym okiem.

To niesamowite, jak łagodnie, a przy tym refleksyjnie, uderza w czytelnika każda z subtelnie nakreślonych opowieści. Cztery niespokojne życiorysy – cztery różne twarze, a jednak doświadczone stratą, samotnością i poczuciem skrajnej niepewności. To właśnie w ich zdumieniu Sanaka Hiiragi zaszywa potrzebę pojednania z bliskimi i zachętę do poszukiwania zagubionej tożsamości. Przesyłka z nieba to absolutnie unikalna firma kurierska, ale też niepodważalnie cenna lekcja – utrwalająca kruchość oraz przemijalność losu, pozwalająca docenić obecność innych, momentami smutna, posępna i melancholijna, w przekazie jednak wyraźnie dająca nadzieję, pokrzepiająca, skromnością słów przywołująca ważne wartości.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Relacja

Czytaj dalej»

„SIOSTRY BLUE” – COCO MELLORS | Niesamowicie szczera i uderzająca siłą kłujących treści

Niezwykle wiarygodna, szczera i przekonująca podróż po emocjach niesionych przejmującą żałobą. Historia nasączona ludzkimi słabościami, mocno refleksyjna, sentymentalna i wymowna, pozwalająca zdefiniować słowa własnej tożsamości. Coco Mellors nie szczędzi swoich pokruszonych bohaterek, każe zmierzyć się z tęsknotą, bólem i niedoskonałością dziecięcego życia, konfrontuje z nałogami i wewnętrzną samotnością, każe dostrzec siebie pod całunem uszkodzonej śmiercią codzienności. Siostry Blue to powieść absolutnie ważna, ponadczasowa i potrzebna.

Trzy kobiety zasnute oparami podłej codzienności. Trzy niesamowite twarze, okrutnie związane tragicznym wspomnieniem. Trzy siostry przygniecione dosadnością śmierci czwartej z nich. To niezaprzeczalnie jedna z tych przenikających duszę opowieści, które dobitnie wrzynają się w poruszone myśli czytelnika. Żałoba nie gaśnie, przywołana gestem niechcianej sprzedaży rodzinnego mieszkania, okazuje się wręcz zachętą do mocno intensywnych rozmów i burzycielskich kłótni – do spotkania i przedarcia się przez dzieciństwo pozbawione rodzicielskiej czułości, do nieznośnej konfrontacji z narzuconą sobie prozą nachalnego dnia, do spojrzenia w okno nieprzerwanych uzależnień i żrącego żalu, do zaszycia się w oparach wyczuwalnej bezradności i szukania odpowiedzi w oczach równie zmizerniałych sióstr. Tu nie ma miejsca na idealne zachowania, nie ma też przestrzeni na przesyt miękkich słów, choć wśród ostrych, cierpkich i wrażeniowo niewygodnych wypowiedzi, można wychwycić wrażliwość siostrzanej miłości. Tej uczuciowo zagubionej, a jednak wyraźnie domagającej się wzajemnej bliskości. Każda z nich posępnie przedziera się przez gorycz wewnętrznej przemiany – każda dotyka motywu tęsknoty w doskwierający sposób, każda gryzie się z aurą własnej samotności, każda dźwiga bagaż dramatycznych scen, każda wreszcie pragnie znaleźć odrobinę szczęścia. Gdzieś w utrwalanych epizodach autorka nieustannie porusza ważne obszary: PTSD, przeżyta strata, seksualność, znaczenie kobiecości, odkrywanie siebie, intymność, walka z brutalnym nałogiem.

Niesamowicie szczera i uderzająca siłą wymownych treści. Podróż nasiąknięta tęsknotą oraz niedoskonałością kobiecego życia, uwierająca, gorzka i zwyczajnie niewygodna, a przez to tak uniwersalna, prawdziwa i przekonująca. Ogłuszająca żałoba po tragicznie zmarłej siostrze, smutek i wyżerający duszę żal, cierpkie słowa i dzieciństwo wyzute z rodzicielskiej czułości, uzależnienia, złość i poszukiwanie własnej intymności, wrażliwość i bezradność skruszonego serca, dramat rozdzierającej samotności – ta historia ma szczypać, dręczyć, ćmić i ugniatać wyobraźnię, to niepodważalnie jej ogromny i jednocześnie refleksyjny atut. Coco Mellors tworzy kreacje boleśnie wręcz autentyczne, to w nich zaszywa przenikliwą potrzebę bliskości.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Świat Książki

Czytaj dalej»

„STAR BRINGER” – NINA CROFT, TRACY WOLFF | Uderzająco sarkastyczna, szalona, zmysłowa i zuchwała podróż ratująca zagrożony wszechświat

To niezaprzeczalnie jedna z tych szalonych opowieści, w której słowach doszukać się można nie tylko ognia rodzącej się na oczach namiętności, ale też przygody i niebezpieczeństwa. Nina Croft i Tracy Wolff wspólnie zapraszają do udziału w zabawnej i jednocześnie nieobliczalnej próbie – kosmicznej misji ratunkowej dla zagrożonego świata, historii pełnej nieoczekiwanych zwrotów akcji, zabawie w dostrzegalnie osobliwym towarzystwie, przede wszystkim jednak w wyprawie nasączonej uczuciową niepewnością.

Tu zdarzyć może się wszystko, a fabularnie dzieje się jeszcze więcej. Bo przecież wysadzona w powietrze stacja badawcza nie daje kreacjom wielu realnych możliwości. Paskudna śmierć w płomieniach lub kradzież zdezelowanego statku kosmicznego. Odpowiedź zdaje się być oczywista i właśnie w ten ekscytujący sposób czytelnik zaczyna wgłębiać się w portrety zamkniętych na pokładzie bohaterów. Siedmiu ekscentrycznych osobników i umierające słońce, które niepodważalnie domaga się zbawiennych działań. „Jedna wielka katastrofa, nie załoga. Księżniczka, kapłanka, strażnik, więźniarka, oszust, kretyn i ja samozwańczy kapitan dupek. Oto przepis na nieszczęście”. Przy tak niepowtarzalnych twarzach nie ma miejsca na znużenie, tym bardziej, że autorki mkną przed siebie niezwykle dynamicznie i intensywnie, z żarliwością i napięciem wyczuwalnym niemal w każdym sarkastycznym epizodzie. Gdzieś w aurze zapewnionej eksplozją niepewności, utrwalone zostają komiczne odniesienia i soczyste akty zbliżeń, w sercu czai się namiętność i potrzeba intymności, do tego zdrady, gesty przebiegłości, mroczne tajemnice i waleczne uniesienia, które potęgują niebezpieczny ton tej fascynującej opowieści.

Uderzająco sarkastyczna, szalona, zmysłowa i zuchwała podróż ratująca zagrożony wszechświat. Szokująca eksplozja, zdezelowana przestrzeń statku kosmicznego i absolutnie osobliwe towarzystwo nieznajomych, w którym każdy zadziera nosa własną swoistą tajemnicą. Gorące kłótnie rodzą najbardziej romantyczne epizody. Nina Croft i Tracy Wolff za pomocą uszczypliwych słów zwołują misję godną pozaziemskich pochwał – przygodę pełną dynamicznych niebezpieczeństw i ogniście opisanej namiętności, opowieść barwnie przeszywającą mroczne sekrety, dotykającą ludzkiej przebiegłości, gasnącego w oczach słońca oraz niepewności uczuciowych doznań, wrażeniowo gorącą, tajemniczą i nieokiełznaną.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem StoryLight

Czytaj dalej»

„KRÓLOWA KŁAMSTW” – CATHERINE REISS | Niepokojąca gra psychologiczna w zacieśniającej się aurze domestic noir

Genialny thriller psychologiczny w świetnie zaakcentowanym klimacie domestic noir. Intryga przesiąknięta mrokiem kłamstw, pozorów i niedopowiedzeń, w odczuciu niebezpieczna i alarmująca. Perfekcyjna niania w idealnej rodzinie – to właśnie jej obecność odziera wyobraźnię z fasady złudnej przykładności, to jej kreacja burzy utworzoną w oczach innych małżeńską doskonałość, to wreszcie jej postawa okazuje się najbardziej groźna i nieprzewidywalna. Catherine Reiss przebiegle bawi się pragnieniami oraz namiętnością, to w nich zaszywa najgorsze przywary człowieka.

Już mrożący krew w żyłach prolog podpowiada, że to historia nasączona intencyjną nieszczerością. Nie ma tu zatem miejsca na zaufanie, nie ma też przestrzeni na moralne zachowania. Czytelnik wdziera się w ściany ekskluzywnej posiadłości, od początku czując, że będzie to spektakl pozbawiony skrupułów. Renomowana rodzina, luksusowe wnętrza, niewyobrażalne bogactwo i nowa opiekunka dla ukochanego synka, która okazuje się gwoździem do kruszejącej małżeńskiej trumny. Autorka nie pozwala odbiorcy poczuć znużenia, mknie szybko w kolejne szokujące kłamstwa, intrygi i niesione pożądaniem namiętności. Między trójką osób toczy się rozgrywka pełna przenikliwych spojrzeń i niejednoznacznych gestów, szalona, podstępna i wywołująca poczucie skrajnego dyskomfortu. I chociaż fabuła zauważalnie bazuje na utartym schemacie, z łatwością można też wychwycić zbędne powtórzenia lub zbyt stonowane zwroty, to całokształ dosłownie wciąga w swe enigmatyczne, bezduszne i jednocześnie znikczemniałe szpony. Napięcie wyczuwalnie rośnie, strona po stronie odkrywając fragmenty wyrachowanej układanki.

Niepokojąca gra psychologiczna w zacieśniającej się aurze domestic noir. Bogactwo ulewające się samymi myślami, pozornie doskonała rodzina i nowa perfekcyjna niania, misternie niszcząca szkielet zakłamanego małżeństwa. Catherine Reiss świetnie manewruje wyobraźnią czytelnika, z premedytacją wrzynając się w dyskretnie podsuwane podstępności, zwodnicze intencje i burzone pragnieniami sceny przeszywającej namiętności. Snobistyczna wyniosłość, bezduszne zachowania, manipulacja między trójką niebezpiecznych kreacji, perfidne zdrady i utrwalona śmiechem kobieca przebiegłość – to właśnie te motywy sprawiają, że Królowa kłamstw uzależnia swym nieobliczalnym charakterem.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Nocą

Czytaj dalej»

„DOBRA ZŁA DZIEWCZYNA” – ALICE FEENEY | Historia nasączona doskwierającą tajemnicą...

Świetny thriller psychologiczny z zagadkową zbrodnią i tragedią młodej matki w tle. Powieść nasycona tajemnicą, nieśpiesznie rozpisana, w intrydze mroczna, enigmatyczna i nieprzewidywalna. Alice Feeney ze znaną sobie zwodniczością, wkrada się do myśli czterech kobiecych bohaterek i to właśnie ich oczami prowadzi odbiorcę przez nieco kryminalną, wrażeniowo jednak mocno dramatyczną ścieżkę fabularną. Dobra zła dziewczyna to historia tkana z pytań i niejednoznacznych słów, z pewnością angażująca.

Tu właściwie nie ma miejsca na kreację męskich twarzy, nie ma też przestrzeni na oczywistość zdarzeń. Autorka nigdzie się nie śpieszy, w zamian domaga się koncentracji i skupienia na kilkuosobowej narracji kobiecej – w odczuciu intymnej, tajemniczej i nieprzejednanej, zauważalnie ograbionej z kruszyn zaufania. Każda z nich ma tu swoją rolę, nie pojawia się zatem przypadkowo, każda przeszyta zostaje sekretami, które szeptem próbują przedrzeć się na światło dzienne. Czytelnik śledzi wydarzenia z dystansem, ale też niepodważalnym zainteresowaniem, ewidentnie chce połączyć elementy emocjonującej układanki. Dawne wspomnienie, uprowadzenie dziecka, mroczne powiązania i morderstwo w ciemnych korytarzach domu opieki – tu niezaprzeczalnie rozgrywa się gra, której odbiorca przygląda się z wyczuwalną ciekawością. To, co początkowo podpowiada zaintrygowana wyobraźnia, z czasem rozmywa się doszczętnie, przywołując kolejne alarmujące scenariusze, dopiero finał jednak pozwala scalić te domysły w ostateczny i jak się okazuje, wieloznaczny obraz.

Fenomenalna powieść! Historia nasączona doskwierającą tajemnicą, absorbująca i nieprzenikniona, pełna złudnych doznań, kłamstw i niejednoznacznych gestów! Alice Feeney nieśpiesznie zakrada się w narrację swoich czterech bohaterek i to właśnie ich myślami prowadzi czytelnika przez intrygę dotykającą ludzkich tragedii. Szokująca zbrodnia w domu opieki, uprowadzone niegdyś dziecko, cztery zagadkowe kobiety i niepokojące powiązania, które stają się źródłem mrocznych podejrzeń. To genialny thriller psychologiczny o podłożu kryminalno-dramatycznym, wrażeniowo złożony, domagający się skupienia i niepokojący, z pewnością nieprzewidywalny.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Czwarta Strona

Czytaj dalej»

„LEKARKA Z GALVESTON” – AMANDA SKENANDORE | Opowieść o kobiecej niezłomności w czasach przesiąkniętych męską ignoracją

Niezwykle wciągająca podróż z historią wielkiego huraganu w tle. Powieść nasycona troską o ukochanego synka, w emocjach niesamowicie delikatna, w fabularnych gestach natomiast targana niesprawiedliwością kobiecego losu i odstręczającym męskim zadufaniem. Amanda Skenandore z wyczuwalną wrażliwością wkrada się do kruchej codzienności swojej wyjątkowej bohaterki – idąc śladem propozycji niecnego showmana, każe jej zetrzeć się z pokłosiem wewnętrznego mroku i na nowo poczuć stracone niegdyś medyczne uniesienia.

To niepodważalnie jedna z tych absorbujących opowieści, które stanowią gotowy materiał na scenariusz świetnego mini serialu. Autorka dostrzegalnie skupia się na kreacji głównej postaci kobiecej – doktor Tucii Hartherley, wcześniej pionierki w dziedzinie medycyny, obecnie matki niepełnosprawnego syna, żyjącej na granicy biedy, urabiającej łokcie w nieprzychylnej fabryce gorsetów. Jeden przenikający duszę błąd z lekarskiej przeszłości i mocno szubrawa propozycja, która otwiera nieobliczalny rozdział fabularnego życia – tak właśnie autorka inicjuje kluczowe wydarzenia. Objazdowe występy swoistego show, szarlatańskie skojarzenia i miałkie perspektywy na ucieczkę, a do tego destrukcyjna burza, wypełniająca nozdrza ludzkim niepokojem. Dla czytelnika to niewątpliwie osobliwa i ekscytująca podróż – historia dotykająca kobiecego talentu w czasie przeszytym męską dominacją, portretująca samotne macierzyństwo oraz motyw akceptacji drugiego człowieka, pozwalająca dostrzec piękno w nieznajomych twarzach i poszukać nowej definicji siebie, gdzieś ukradkiem skrada serce i przywołuje uśpione marzenia. I chociaż katastroficzne tło zauważalnie dodaje tej narracji przejmującej głębi, niejednokrotnie okazuje się po prostu niebezpieczne, opisane zostaje z lekkością oraz subtelnością słowa.

Fascynująca, pełna drobnych wzruszeń, z pewnością niepowtarzalna! To opowieść o kobiecej niezłomności i odwadze w czasach przesiąkniętych męską ignorancją, cynicznością i pogardą. Historia przygnieciona siłą niszczycielskiej burzy i niesprawiedliwością losu, pozwalająca dotknąć przekreślonych jednym błędem marzeń. Medyczna przeszłość skruszonej bezradnością bohaterki, samotne macierzyństwo, niepełnosprawność syna i ocierające się o szarlatańskie gesty objazdowe show, które okazuje się szemraną drogą do zdefiniowania własnej tożsamości. Amanda Skenandore z filmowym zacięciem utrwala walkę o odzyskanie wiary w siebie – walkę przepełnioną troską, miłością oraz wyczuwalnym strachem.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

Czytaj dalej»

„ROMANS TYLKO NA LATO” – ABBY JIMENEZ | Pełna ujmująco przemycanych wzruszeń...

Historia kwitnąca pięknymi doznaniami. Nasączona pragnieniem szczerej namiętności, w emocjach słodka, gorzka i odurzająca jednocześnie, przede wszystkim jednak chwytająca za serducho, urocza, promienna i niezapomniana. Abby Jimenez z finezyjną subtelnością zakrada się w otchłań niespełnionych intymności, aby oczarować je aurą wzajemnej fascynacji. Romans tylko na lato to podróż po bliskości dwóch złączonych przewrotnością uczuć dusz – przygoda pachnąca wakacjami, rozkoszna, zmyślnie naruszająca czułe struny.

To kolejna powieść niesamowitej Abby Jimenez, która z taką łagodnością dotyka ludzkiej wrażliwości. Dwie kreacje obciążone urokiem niefortunnych związków i szalony układ, który poprzez wakacyjne randkowanie, może przynieść szansę na prawdziwe miłosne uniesienia. W powietrzu nastrojowy klimat lata, w sercach natomiast wyraźnie kiełkuje coś romantycznego. Coś, co przeczy przeznaczeniu, a jednocześnie zdaje się być na nie optymalną odpowiedzią. Osobista narracja pierwszoosobowa pozwala naprzemiennie wkradać się w myśli upojonych nową znajomością bohaterów, odkrywa także doskwierające wątpliwości, dylematy i trudności, z którymi mierzą się każdego dnia. Niespodziewany przyjazd toksycznej matki, niełatwy w diagnozie zespół stresu pourazowego, wymuszona opieka na rodzeństwem, uzależnienie, stany lękowe i duszące ataki paniki – to jedne z tych obszarów, które refleksyjnie wypełniają wciągające szczeliny fabularne. To historia przywołująca rodzinne tajemnice i budząca wewnętrzne demony, napisana jednak z wyczuwalną lekkością i uwrażliwieniem słowa, pełna ożywczego humoru, urzekająca optymizmem ducha i walorem przyjacielskich gestów, pokrzepiająca dobrą myślą i promykiem naturalnych doznań.

Przeurocza, piękna i niesamowicie czarująca, ale też pełna ujmująco przemycanych wzruszeń. To jedna z tych ponadczasowych i upajających wyobraźnię opowieści, które na zawsze zapisują się w duszy czytelnika. Abby Jimenez każdą usnutą finezyjnym słowem miłość traktuje z czułością, uśmiechem i refleksją, tu również troskliwie dotyka ludzkiej wrażliwości i rozkosznie splata emocje niespełnionych serc. Kapryśna klątwa, spontaniczny układ, magia wakacyjnego randkowania i rodzinne tajemnice, przetarte lękiem oraz doskwierającą nutą depresyjnych myśli – Romans tylko na lato to znacznie więcej niż promienna historia miłosna, to rozczulająca podróż w głąb uczuciowego przeznaczenia.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Muza

Czytaj dalej»

„KAŻDĄ CZĄSTKĄ SERCA” – REBECCA YARROS | Rozczulająca podróż po pięknych uczuciach, które ukradkiem wdzierają się do skruszonego serca

Historia otulona miłością od pierwszego męskiego spojrzenia. Niesamowicie przejmująca, ale też zabawna i pokrzepiająca, przede wszystkim jednak absolutnie piękna i mocno uczuciowa. Rebecca Yarros doskonale wie, jak nadszarpnąć duszę czytelnika, nie szczędzi bohaterom traumatycznych wrażeń, każe refleksyjnie zderzyć się z tęsknotą, bólem oraz ulotnością życia, barwnie portretując przy tym obraz rozpalającej zmysły namiętności. Każdą cząstką serca to drugi tom niezwykle wzruszającej serii Flight & Glory – podróż w emocjach niebezpieczna, ale też rozkoszna i porywająca.

Już pierwsze strony utrwalają niepewność kobiecej wrażliwości. Paisley to niezaprzeczalnie pogubiona młoda dusza, szczelnie zamknięta w szczelinach niespokojnych myśli i narzuconego przez rodziców wstydu, na wierzchu dostrzegalnie słodka, delikatna, wewnątrz jednak to mocno zadziorny charakterek – dwudziestolatka z konserwatywnej wojskowej rodziny, nad której skrywaną kruchością, rozciąga się wizja zaplanowanej operacji. Serce dziewczyny to tykająca bomba, może przestać bić dosłownie w każdym dniu. Strata ukochanej siostry, rozdzierający duch tęsknoty, pozbawiony naturalnej czułości związek z przyszłym członkiem armii, brak perspektyw na pełne wyzdrowienie – to wszystko składa się na postać pokrzywdzoną, smutną, dostarczającą odbiorcy wielu wzruszeń i refleksji.

Nieziemsko przystojny student wyższej szkoły lotniczej, hokeista i zaufany przyjaciel Josha Walkera z pierwszego tomu serii, pojawia się w jej codzienności w scenie niebezpiecznej, wręcz zagrażającej życiu, niosąc ocalenie i potrzebną troskę, przynosząc także zrozumienie. W jego kreacji autorka zaszywa istną kompilację uczuć: wymuszony na sobie dystans do głębszych relacji z kobietami, nieoczekiwanie zakłócony rozbrajającym i niepodważalnie uroczym motywem zakazanej miłości od pierwszego wejrzenia. Relacja tych dwojga zachwyca od znamiennego początku, rozbawia i porusza jednocześnie, zaraża prawdziwością przeżywanych doznań i przyjaźnią, która z każdym dniem nabiera coraz bardziej intymnego charakteru, okazuje się zmysłowa, równolegle domaga się szczerości wyznań i przetarcia się przez gamę doskwierających wątpliwości, wymaga też konfrontacji z mroczną przeszłością i wypowiedzenia prawdy, nasączonej przenikliwym bólem. Do tego okraszona słońcem Kalifornia, zagadkowa lista zadań i owiane niejasnością tajemnice, które dobijają się na światło dzienne. To absolutnie wyjątkowa powieść.

Rozczulająca podróż po pięknych uczuciach, które ukradkiem wdzierają się do skruszonego serca. To skadrowana za pomocą słów fotografia miłości szczerej, zmysłowej i niepowtarzalnej, opowieść o bolesnej stracie, tęsknocie i kruchości życia, a także dająca nadzieję historia o potrzebie konfrontacji z demonami tajemniczej przeszłości. Rebecca Yarros nie zawodzi, pozwala zachwycić się słoneczną Kalifornią oraz aurą zakazanej intymności, utrwala więź opartą na przyjaźni, dotyka dnia przygniecionego traumą, z refleksją wdziera się w tradycje wojskowej rodziny, przywołuje trudne relacje z rodzicami i upojne hokejowe tło.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Must Read

Czytaj dalej»

„DROBNE CHWILE WOLNOŚCI” – LORENZA GENTILE | Szczęście i wolność zaszyte w drobnych epizodach dnia

Krótki wypad do Paryża – w zamiarze ulotny, pozornie eteryczny i nieznaczący wiele, a jednak serce podpowiada, że to podróż zmieniająca wszystko. Lorenza Gentile z niesamowitą dbałością o uczucia swojej bohaterki, zachęca ją do zmierzenia się z definicją szczęśliwszego życia. Idąc nieśpiesznie śladem zagadkowych gestów rodzinnej tajemnicy, prowadzi Olivę po słodycz niewidocznych gołym okiem doznań – Drobnych chwil wolności, które często szczelnie i niewdzięcznie, skrywają się pod gorzką prozą dnia.

To powieść absolutnie delikatna w słowach, a jednocześnie głęboka w przemycanej ukradkowo treści. Nie wszystko można tu dostrzec w pierwszym spojrzeniu, niektóre refleksje przychodzą z czasem, jedno zdaje się być jednak pewne – to wolność zaszyta w odmętach szarej codzienności, staje się motywem wiodącym, to właśnie jej znaczenie sukcesywnie odkrywa młoda bohaterka. Oliva to kreacja nasączona niepewnością, wychowana w rodzinie egzystującej w zgodzie z tradycjami, pogubiona w szczelinach dorosłego, choć nadal bezbarwnego życia, pozbawiona stałego zatrudnienia, w obowiązkach szukająca satysfakcji i radości dnia. Niespodziewane zaproszenie do cieszącej się dużą popularnością księgarni „Shakespeare and Company”, finezyjnie wplatana poezja, enigmatyczna postać dawno niewidzianej ciotki, paryskie odkrycia smakowe, rodzinne sekrety i wspomnienia, a także przyjaźnie, które stają się drogą do nakreślenia ważnych wartości. To historia zapadająca w duszę – urocza w fabularnej misterności, piękna w formułowaniu refleksyjnych myśli, pokrzepiająca bliskością drugiego człowieka, zachęcająca do zaufania sobie, pozwalająca na uśmiech w stronę zagubionych marzeń. To poszukiwanie tożsamości zgodnej z własnymi potrzebami – przeżycie z pewnością wyjątkowe i niezapomniane.

Urzekająca subtelnością słów, przepięknie napisana i niesamowicie wartościowa! Sekretne zaproszenie do słynnej księgarni okazuje się podróżą w otchłań kobiecej wrażliwości – zauważalnie pogubionej, niepewnej siebie, zasnutej tradycjami i rutyną zmatowiałych doznań, tak łagodnie i przy tym refleksyjnie degustującej w słodkiej aurze paryskiej scenerii. Lorenza Gentile z czułością dba o budujący charakter swojej opowieści – zanurza się w gestach rodzinnej tajemnicy, jednocześnie zachęca do próby dostrzeżenia siebie w zgiełku codziennych obowiązków. Historia Olivy to nauka życia w zgodzie z marzeniami oraz pragnieniami serca – to szczęście i wolność finezyjnie zaszyte w drobnych epizodach dnia.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Czarna Owca

Czytaj dalej»

„TAJEMNICA BROKEN BAYOU” – JENNIFER MOORHEAD | Odczuwalnie dramatyczna, ale także tajemnicza i mocno kryminalna

Niezwykle zagadkowa, mroczna i intrygująca, ale przede wszystkim mocno dramatyczna – właśnie takie wrażenia pozostawia po sobie Tajemnica Broken Bayou. Jennifer Moorhead fabularnie nigdzie się nie śpieszy, pozwala intensywnie poczuć zawiesisty klimat małego miasteczka w Luizjanie, którego przeszłość zroszona zostaje aurą niedopowiedzenia. Coś niebezpiecznego dzieje się na bagnach, odkrywając strzępy pochowanych zmyślnie zdarzeń. Dawne sekrety właśnie domagają się wyjścia na światło dzienne...

Trudno nazwać tę powieść rasowym thrillerem, odczuwalnie to raczej dramat o nurcie mocno kryminalnym. Z pewnością nie ma tu miejsca na zaufanie. Tajemnicze znaleziska w malutkim Broken Bayou okazują się bodźcem do zrozumienia przeszywających duszę wspomnień. Wyłowione z wysychających bagien beczki z ludzkimi szczątkami, swoista relacja z toksyczną matką, niewyjaśniona sprawa z nastoletnich czasów, dawna miłość i mocno enigmatyczna narracja kobieca, której oczy prowadzą czytelnika przez pełną niejasności ścieżkę fabularną. Główna bohaterka to kreacja dostrzegalnie zagadkowa – ceniona psycholog dziecięca nieprzypadkowo pojawia się w rodzinnym mieście, podejmuje bowiem sprytną walkę o przetrwanie, próbuje zatuszować najczarniejsze kadry tamtej nocy, przywołuje fotografie brutalnie zanurzonych win, chce rozjaśnić dławiące poczucie niepewności i zdefiniować nici łączace jej historię z mrożącymi krew w żyłach odkryciami. Autorka niewątpliwie intryguje, rewelacyjnie też buduje małomiasteczkowy klimat – zawiesisty, skupiony na tragicznych wydarzeniach, wyraźnie jednak rozbudowany w warstwie opisowej, domagający się odbiorcy wrażliwego na wyrządzane brutalnie zło.

Mroczna, enigmatyczna i niepokojąca, uderzająca skalą tragedii pochowanych w zatopionych beczkach. To historia odczuwalnie dramatyczna, ale także tajemnicza i mocno kryminalna – w perspektywie czytelnika intrygująca, duszna i nieprzenikniona. Nasączona przebiegłością narracja kobieca, niewyjaśnione zdarzenia sprzed lat, obrazowa relacja z toksyczną matką, dawny ukochany i przerażające odkrycia na wysychających właśnie bagnach małego miasteczka Broken Bayou – to właśnie tak hermetyczny splot motywów zaszyty zostaje w powieści Jennifer Moorhead, wrażeniowo nieśpiesznej, mocno rozbudowanej w treści, a jednak frapującej, hermetycznej i niezaprzeczalnie zagadkowej.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Filia

Czytaj dalej»

„GÓRY ŚPIEWAJĄ” – NGUYỄN PHAN QUẾ MAI | Ogłuszająca siłą wymownie przywołanych wzruszeń

To niezaprzeczalnie jedna z tych porywających podróży literackich, które na zawsze zapisują się w mocno poruszonym sercu czytelnika. Historia dotykająca absolutnie czułych strun, w wielu scenach nasączona bólem i tęsknotą ludzkiej duszy, w emocjach prawdziwa i niepowtarzalna. Nguyễn Phan Quế Mai z troską zakrada się do wrażliwości dwóch wietnamskich kreacji: babci Trần Diệu Lan i dorastającej w trakcie wojny wnuczki Hương, których szczere uczucia oraz doświadczenia, składają się na przejmujący i niezapomniany wizerunek sagi.

Dwie historie złączone w jedną rodzinną fotografię – fotografię skadrowaną pięknym słowem oraz życiem, które na łamach naruszonych fabularnie lat, niejedokrotnie przygniotło swym ciężarem. Autorka przenosi wyobraźnię odbiorcy do okrutnej rzeczywistości odległego Wietnamu, za pomocą regularnie wplatanych retrospekcji, szlakiem przeżyć dwóch fikcyjnych bohaterek, w wiarygodny sposób przybliża smutną historię tego kraju. Wojna brutalnie zabierająca młodość, odzierająca z marzeń oraz złudzeń, prowadząca do biedy i rozłąki z najbliższymi, przerywająca bliskość rodzin, wyrywająca nadzieję na scalenie dawnych więzi. Naprzemienna narracja pozwala naocznie przyjrzeć się tragicznym epizodom, przedzierając się przez okres francuskiego protektoratu, japońskiej okupacji, rewolucji oraz przerażającej wojny z amerykańskim przeciwnikiem, za pomocą słów dwóch złączonych korzeniami kobiet, utrwala rozpacz w osieroconych oczach dziecka, spogląda na bezradność przygniecionej wstydem matki, maluje tęsknotę, strach i ludzkie niepokoje, wrzyna się w tradycje oraz nicość pokruszonych losem myśli. To niezwykła powieść – w zarysie fabularnym nieco chaotyczna, a jednak wzruszająca swym dobitnym i jakże przy tym wiarygodnym tonem.

Przepiękna, zapierająca dech, ogłuszająca siłą wymownie przywołanych wzruszeń. Opowieść Nguyễn Phan Quế Mai to fikcja literacka, a jednak wiernie osadzona w przedstawionym zarysie historii Wietnamu, utrwalająca prawdziwe tradycje, więzi i kulturę tego niezwykłego kraju, przede wszystkim jednak będąca świadectwem bólu, tęsknoty i tragicznych pożegnań, które swym pokłosiem brutalnie wrzynają się w serce. Dwie naprzemienne narracje, zatrważające lata głodu oraz chwile skrajnej niepewności, przeżyte okupacje, rewolucja i bestialstwo wojny składają się na portret mocno wstrząsający, dobitny i epicki, kobiecymi gestami niosący niezłomność i potrzebną nadzieję.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Albatros

Czytaj dalej»

„DAYDREAM” – HANNAH GRACE | Przeurocza, zadziorna i rozczulająca, a przy tym uzależniająca zmysły!

Urzekająca powieść z motywem friends to lovers, nauką randkowania i drużyną hokejową w tle! Tu nie ma miejsca na emocjonalny pośpiech, to uczucie domaga się bliskości i zdefiniowania wspólnych pragnień, z biegiem czasu nabiera bardziej intymnego i jednocześnie trwałego charakteru, okazuje się jedyne, ważne i niepowtarzalne. Daydream to trzeci już tom bestsellerowej serii romantycznej Icebreaker – historia pełna delikatnych wzruszeń, słodka i niezwykle wciągająca.

Hannah Grace doskonale wie, jak przyciągnąć spojrzenie czytelnika. Tym razem stawia na piękno przyjaźni, która nieoczekiwanie staje się drogą do głębokiego uczucia. Subtelnie nakreślone zgryźliwości, wstydliwość kobiecego serca, szczypta humoru, szczere rozmowy i nieskromna postawa przystojnego sportowca, a do tego idealnie wpleciony slow burn, nieśpiesznie aranżujący życiorysy bohaterów. Autorka finezyjnie zakrada się tu także w absorbujący motyw książek, z jednej strony pasjonujący klub czytelniczy, z drugiej poszukiwanie inspiracji do tworzonej za pomocą słów historii miłosnej – to właśnie brak weny pisarskiej, a właściwie brak doświadczeń romantycznych, okazuje się impulsem do fascynujących lekcji intymności. Ona ma w sobie naturalny wdzięk i nieśmiałość dodającą jej uroku, on z łatwością wyczuwa jej wewnętrzną niepewność. Kapitan drużyny hokejowej to introwertyczna dusza, wyraźnie walczy z tlącymi się gdzieś w sercu obawami, w jego narracji kiełkują wątpliwości, w działaniach można dostrzec błędy, w gestach jednak zdaje się być niesamowicie spostrzegawczy, łagodny i prawdziwy. To relacja w odczuciu kojąca i niezwykle wiarygodna, momentami pocieszna, w zbliżeniach nienachalna, delikatna i zauważalnie uczuciowa.

Przeurocza, zadziorna i rozczulająca, a przy tym uzależniająca zmysły! Daydream to trzeci już tom żarliwej i z pewnością bestsellerowej serii Icebreaker – fotografia miłości utkanej na fundamencie pięknej przyjaźni, w której barwnie splatają się ze sobą słodycz świeżych doznań oraz gorycz doświadczonych niegdyś ran. Hannah Grace z wyczuwalną subtelnością wdziera się do nieśmiałości swoich bohaterów, w próbie doścignięcia marzeń inicjuje im naukę randkowania, za pomocą klubu książkowego zaraża uczuciami do literatury, nie śpieszy się jednak z eksploracją fizycznej fascynacji, pozwala tej relacji nasycić się bliskością słów i gestów, wszystko dzieje się zatem nieśpiesznie i naturalnie. I oczywiście z upojnym hokejem w tle! 

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Zysk

Czytaj dalej»

„PARTY” – NATASHA PRESTON | Upiorne przedstawienie w spowitych kurzem ścianach zamkowej posiadłości

Fenomenalny thriller młodzieżowy! Nasączony mocno wyczuwalną atmosferą grozy, nasycony niepokojem i świetnie nakreśloną lekkodusznością nastoletnich dusz, wrażeniowo mroczny, grząski i nieodkładalny. Natasha Preston doskonale wie, jak zaangażować czytelnika, stawia bowiem na posiadłość otoczoną niebezpieczną fosą i burzową aurę, która groźnie wdziera się do wyobraźni. Party to intryga otulona strachem oraz skrajną niepewnością, enigmatyczna, alarmująca i nieobliczalna.

Już pierwsze strony zdają się być świetną podpowiedzią – widać w nich wyraźnie, że to historia nasiąknięta młodzieżową zuchwałością. Totalne odludzie gdzieś w gęstwinach lasu, impreza w spowitych ciemnością korytarzach zamku, ulewny deszcz i pioruny sączące się z nocnego nieba, wreszcie grupa nierostropnych nastolatków, usilnie próbująca czerpać z niedostępności tego miejsca. Tak bardzo nieświadoma zła, które czai się w komnatach. Jedno morderstwo to za mało, śmierć zaczyna ścigać zatrwożone twarze, dostrzegalnie ograniczając wzajemne zaufanie, pozostawiając w myślach jedynie głuche przerażenie. Autorka stawia tu na mocno osobistą narrację pierwszoosobową, dzięki czemu odbiorca staje się nie tyle świadkiem ostrych zdarzeń, co raczej uczestnikiem mrożącego krew w żyłach spektaklu. Tu nie ma miejsca dla dorosłych bohaterów, nie ma też przestrzeni na delikatność uczuciowych wyznań, każda scena to element ściśle uknutego planu – intrygi odczuwalnie dramatycznej, szalonej i nieprzypadkowej.

Upiorne przedstawienie w spowitych kurzem ścianach zamkowej posiadłości. Historia zawieszona w aurze nastoletniego przerażenia, osadzona na odludziu, przygnieciona deszczem ulewnie wdzierającym się do fosy, zacieśniona piorunami i grzmotami, które napawają wyczuwalną niepewnością. Ktoś przerywa imprezową lekkomyślność, bezwzględnie niszcząc młode życiorysy, nie pozostawiając przy tym złudzeń o zamierzonej przebiegłości. Natasha Preston intryguje i zasiewa strach w pochłoniętej lekturą wyobraźni – Party okazuje się zatem przyjęciem niepodważalnie brawurowym, mrocznym, tajemniczym i nieprzewidywalnym.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Feeria

Czytaj dalej»

„GONITWA CHMUR – MARIA PASZYŃSKA | To opowieść o miłościach domagających się szczerości wyznań

Niezwykle wciągająca historia o rozterkach przedwojennych serc. Powieść nasycona potrzebami młodości, plastycznie napisana i niesamowicie uczuciowa, w niektórych epizodach boleśnie wdzierająca się w duszę. Maria Paszyńska przekonująco spaceruje ulicami dawnej Warszawy, wiarygodnie odtwarza przepełniony nadzieją klimat lat trzydziestych XX wieku, przywołuje niepewność i miłosne dylematy, porusza druzgocący motyw straty, sprawia tym samym, że Gonitwa chmur okazuje się kontynuacją piękną i absorbującą.

Drugi tom emocjonującej sagi Warszawski niebotyk to swoista i jednocześnie wzruszająca podróż w czasie. Retro fotografia, w której tętni ludzki gwar i słychać zbliżające się tramwaje, w powietrzu natomiast wyczuwa się charakterny zapach ówczesnych słodkości. Autorce świetnie udaje się oddać ducha obranej epoki, nawiązując nie tylko do wyrazistych miejsc na mapie przedwojennej Warszawy, ale też wplatając autentyczne postaci historyczne, odtwarzając smak i nazwy często zapomnianych wypieków cukierniczych, za pomocą kreacji przywołując ambicje, ideały i marzenia charakterystyczne dla młodego wówczas pokolenia. Miłość ponownie wysuwa się na pierwszy plan, lecz tym razem boleśniej uderza w nią pochmurna rzeczywistość. Niespodziewana czułość domaga się starcia z chytrością przebiegłego ojca, serce przygniata niewyobrażalna strata, namiętność konfrontuje się z uczuciowym bezpieczeństwem, a kobiece myśli zaczynają dążyć do śmiałego poszerzania własnych praw. To przepiękna i absolutnie przejmująca powieść – pełna ludzkich wątpliwości, otwierająca oczy, dająca upragnioną nadzieję.

Maria Paszyńska ponownie odtwarza przedwojenną pocztówkę Warszawy – przywołując tętniące ludzkim gwarem place, nieśpiesznie snujące się tramwaje, słodki zapach szeptem wdzierający się do nozdrzy i niepewność w sercach młodego pokolenia, przekonująco i jednocześnie finezyjnie przywołuje klimat lat 30. XX wieku. To opowieść o miłościach domagających się szczerości wyznań, to przeszywające duszę pożegnanie, to odważna walka o znaczenie kobiecości, wreszcie to poruszająca konfrontacja ideałów oraz marzeń z pochmurną prozą ówczesnego dnia. To historia dotykająca czułych strun – barwnie napisana, niezwykle wiarygodna i rozczulająca.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Filia

Czytaj dalej»

„W ŚRODKU NOCY” – RILEY SAGER | Wyobraźnia wciąż podsuwa upiorne fotografie

Thriller spowity mrokiem dawnego zaginięcia. Historia naznaczona upiornym wspomnieniem, zagadkowa i niepokojąca. Riley Sager zmyślnie manipuluje wyobraźnią czytelnika, plastycznie, a przy tym wiarygodnie snując się na pograniczu rzeczywistych zdarzeń, jednocześnie buduje zamierzoną aurę niedopowiedzenia, zaskakuje licznymi plot twistami, zachęca do ostrożnej obserwacji. W środku nocy to opowieść fabularnie domagająca się prawdy, wizualnie natomiast osnuta ciemnością, wrażeniowo nieśpieszna, ale też mocno wciągająca.

To niezaprzeczalnie inny wymiar grozy, niż ten zapamiętany z nieprzeniknionych warstw powieści Wróć przed zmrokiem lub pełnego szokujących scen Domu nad jeziorem – w odczuciu znacznie bardziej kryminalny i prawdopodobny, nadal jednak przytulony słowem do tego, co niejasne i enigmatyczne. Tu nieustannie wyczuwa się mrożącą krew w żyłach obecność duchów, fabuła natomiast krąży wokół jednej zagadkowej nocy – sprawy zaginięcia sprzed trzydziestu lat. Głuche przedmieścia, dwaj przyjaciele z dzieciństwa, ciemność pobliskiego lasu, poruszające się gdzieś w oczach cienie, mieszkający po sąsiedzku chłopcy, wspólny nocleg pod namiotem, podrzucana do ogrodu piłka, niebezpieczny instytut i wreszcie szeroki wachlarz misternie zaplecionych słów, który składa się na historię pełną nieoczekiwanych zwrotów akcji, intrygującą, gorzką i nieobliczalną. W zarysie bieżących wydarzeń autor oddaje głos głównemu bohaterowi, podkreślając tym samym mocno osobisty wydźwięk przeżytej tragedii, wyzwala strach i poczucie niepewności, przywołuje także nieodległą w czasie traumę, w sumiennie podsuwanych retrospekcjach natomiast stawia na narrację tradycyjną, pozwalając nabrać dystansu do rozchwianej w emocjach kreacji. Całokoształt robi wrażenie, z pewnością każe zachować czujność.

Odczuwalnie grząski, intrygujący i niejednoznaczny – właśnie taki okazuje się nowy thriller niezawodnego Riley’a Sagera. W myślach zamroczonego tajemnicą bohatera nieustannie ważą się podejrzenia na temat dawnego zaginięcia jego przyjaciela, na przedmieściach panuje chaos cierpkich wyobrażeń, między tym, co racjonalne i uzasadnione, ukradkiem zaszywają się przerażające zjawy, w alarmującej ciemności pobliskiego lasu, szeptem snują się niepokojące cienie, tragiczna przeszłość wraca i obnaża zachowaną w mroku noc z enigmatycznej aury. Ten tytuł ma w sobie przede wszystkim elementy kryminału i dramatu, wyobraźnia jednak wciąż podsuwa upiorne fotografie.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mova

Czytaj dalej»

„ZABIORĘ CIĘ DO PIEKŁA” – ANNA PRUSIK | Ta historia wżera się w duszę

Niełatwo przypisać tę powieść do jednego gatunku. Narzucony szkolnym nurtem młodzieżowy ton szybko nabiera cech dramatu, gdzieś między uczuciami pojawia się enigmatyczna przeszłość, rozpoczyna się pełna napięcia gra psychologiczna, nieprzerwanie dopieszczana zmysłowymi akcentami, fabuła zdaje się być mroczna i niepokojąca, z pewnością nieobliczalna. Anna Prusik zdumiewa wielokrotnie, wzbudza niepokój i ogranicza zaufanie czytelnika, świadomie dąży do skruszenia jego serca. Zabiorę cię do piekła to historia wyczuwalnie gorzka, soczysta i ekscytująca.

Jedno zdaje się być oczywiste. Ellie nie przenosi się do Bostonu przypadkowo, każda nasycona nienawiścią myśl i każde spowite dziwną niejasnością słowo to element ściśle uknutego planu – intrygi niebezpiecznej, pokerowej, usilnie domagającej się pomszczenia zaznanego bólu. Osnuta niedopowiedzeniem przeszłość splata się z dominującym motywem zemsty i determinacją bohaterki, tworząc zagadkę pełną niepewności, absorbującą i wyrachowaną. Tu nie ma miejsca na delikatność w intencjach głównych kreacji, a jednak z łatwością można zauważyć, jak subtelnie w ich dusze zakrada się niespodziewana miłość. To relacja oparta na zuchwałości wzajemnego układu, na demonicznej próbie doścignięcia zła, więź podyktowana dawną traumą, prowokująca do bliskości, z czasem zacieśniająca się fizycznie, nieokiełznana, utrwalająca kruchość pozornie twardych i bezdusznych serc. Autorka świetnie oddaje portrety psychologiczne swoich postaci, plastycznie ukazując wrzynającą się w uczucia sprzeczność i przenikający zmysły strach, zmyślnie napawa niepokojem, jednocześnie intryguje zawiesistym klimatem, nie pozwala wyobraźni zasnąć.

Ta historia dosłownie wżera się w duszę. Wrażeniowo mroczna, intensywna i niesamowicie charakterna, odczuwalnie przesiąknięta duszną aurą, przygnieciona bolesną goryczą, gniewem i potrzebą zemsty. Okrutna przeszłość spleciona zostaje z wyrafinowaną tajemnicą i ociekającą niepewnością doznań, otwierając skruszonym bohaterom drzwi do soczystej namiętności. Uwierająca miłość, niebezpieczeństwo, determinacja i demony wdzierające się w wyraźnie niespokojne myśli – tu nie ma przestrzeni na oczywistość zdarzeń, a fabuła dąży wprost do zniszczenia serca czytelnika. Anna Prusik tworzy scenariusz fascynujący i nieobliczalny zarazem, nieprzerwanie balansując na krawędzi uczuć.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Amare

Czytaj dalej»

„BIBLIOTEKARKA NA FRONCIE” – JANET SKESLIEN CHARLES | Zapierająca dech opowieść o odwadze oraz szlachetności

Fascynująca podróż do czasów otulonych skrajną niepewnością. Historia dramatyczna, piękna i niezwykle ważna, fabularnym gestem upamiętniająca bowiem odwagę i niezłomność uczestniczek Amerykańskiej Komisji ds. Zniszczonej Francji, wspierających społeczność niedaleko frontu pierwszej wojny światowej. Janet Skeslien Charles z czułością przenika dwie niesamowite wrażliwości, utrwala bohaterską siłę kobiet oraz moc zawartą w książkowych uniesieniach, wzrusza i zachwyca jednocześnie.

To niepodważalnie jedna z tych poruszających opowieści, które ukazują temperament oraz heroiczność kobiecego serca. Fabularnie autorka porusza się między dwiema płaszczyznami czasowymi, naprzemiennie portretując losy dwóch niezwykłych bohaterek. Późne lata osiemdziesiąte i pisarska dociekliwość Wendy kierują wzrok na fotografię znamiennego życiorysu Jessie – bibliotekarki, która dzielnie zmierza w otchłań wojennej zawieruchy we Francji, aby za pomocą słów, nieść zbawienną pomoc dla lokalnej społeczności. Przerażająca bliskość frontu, szczera przyjaźń, niezapomniane wieczory czytelnicze, miłość zmysłowo wkradająca się do myśli, listy wymieniane z ukochanym i niebezpieczeństwo, które czai się na każdym ryzykownym kroku – ta historia wyraźnie domaga się skupienia, wymaga też refleksji, niewątpliwie jednak przypomina o pokrzepiającej roli książek, zachęca do empatii i determinacji, za pomocą wiarygodnie oddanego tła historycznego, portretuje drastyczną skalę Wielkiej Wojny i zaraża przenikliwym smutkiem, intryguje naturalną poczciwością, poświęceniem oraz ukrytymi gdzieś w przeszłości sekretami, w późniejszym scenariuszu opiera się na wzruszającej walce o marzenia.

Zapierająca dech opowieść o odwadze oraz szlachetności bohaterek działających tuż przy linii frontu Wielkiej Wojny we Francji. Historia będąca fabularnym świadectwem altruizmu, okazuje się nośnikiem wzruszeń i tajemnic, przewodnikiem po rozdzierającym duszę strachu i wymownym poczuciu bezradności, wreszcie obrazem przyjaźni oraz namiętności szeptem wdzierającej się do niezłomnego serca. Janet Skeslien Charles z delikatnością zakrada się w przestrzeń dwóch kobiecych wrażliwości, upamiętnia poświęcenia i utrwala moc utkaną z literackich doznań, zachęca do refleksji i ścigania pięknych marzeń, wiarygodnie odtwarza przy tym scenerię historyczną.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mando

Czytaj dalej»

„ISKRA. GRA ŚWIATEŁ” – ANGELIKA WASZKIEWICZ | Niezwykle uczuciowa, zmysłowa i charyzmatyczna...

Uzależniająca podróż po uczuciach mocno eksplozywnego motywu enemies to lovers. Historia naznaczona iskrzącą nienawiścią, z czasem nabiera filmowo upojnego kształtu – okazuje się pułapką dwóch znajomych dusz, nadal emocjonalnie pogubionych, pełnych wątpliwości, zauważalnie jednak bardziej brawurowych i kłótliwych. Angelika Waszkiewicz dynamicznie wdziera się w codzienność obu bohaterów, dotykając fabułą nie tylko namiętności, ale też wymownej bezkarności wśród zamożnych ludzi.

Miłość w tej powieści nie ma najłatwiejszej drogi, towarzyszą jej spojrzenia pełne nienawiści oraz niechęć do wzajemnej fascynacji, niespodziewane spotkanie po kilku latach domaga się czasu, wymaga też starcia z nespójnością odczuwanych doznań. U jego zaciekłego boku utrwala się postać życzliwej narzeczonej, w kobiecych myślach natomiast nadal czai się smutek parszywie złamanego serca. Emocjonująca walka o utraconą równolegle przyjaźń staje się tu źródłem burzliwego motywu second chance – okazuje się drogą do potrzebnej konfrontacji, w postawach obu kreacji niespokojnej, drażliwej i nieokiełznanej, momentami wręcz nadto agresywnej, z biegiem stron przywołującej jednak zmysłowe uniesienia. Chaos wewnętrznych dylematów spleciony zostaje z widoczną gołym okiem ekspansją pożądania, ale autorce świetnie udaje się tu wkraść także dramatyczną przeszłość, pozbawione czułości relacje z despotycznym ojcem, toksyczne znajomości, zuchwałość bogatych względem prawa, ucieczkę z rodzinnego domu, a także ciemne strony świata show-biznesu.

Niezwykle uczuciowa, zmysłowa i charyzmatyczna, ale też pełna sercowej wrogości. Tu wszystko dzieje się bardziej dynamicznie i bardziej niecierpliwie, w niektórych scenach wręcz impulsywnie – ten iskrzący tytuł zdaje się być zatem odpowiedni dla drugiego tomu mocno emocjonującej dylogii Gra świateł. Angelika Waszkiewicz prowokuje elektryzującym motywem drugiej szansy, ze śmiałością przywołuje wybuchowe oblicza swoich charakternych bohaterów, dotyka soczystych uniesień namiętności, refleksyjnie porusza się po ciemnych szczelinach muzycznego show biznesu i rodzinnej nieczułości, z wrażliwością buduje portret miłości domagającej się zadziornych zbliżeń.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Papierowe Serca

Czytaj dalej»

„SŁUCHAJCIE, JAK KŁAMIĄ” – AMY TINTERA | Zbrodnia zaszyta w ciemnych szczelinach kobiecej niepamięci

Rewelacyjna powieść kryminalna. Absolutnie wciągająca, tajemnicza i niespotykana, w wisielczej narracji swoista i nieobliczalna. Amy Tintera fenomenalnie manewruje myślami czytelnika, każe wierzyć w to, co złudne i prawdopodobne, do końca jednak pozostawia przestrzeń dla znamiennych pytań. Słuchajcie, jak kłamią to doprawdy mistrzowskie przedstawienie – otulone sekretami, momentami zabawne, w innych scenach niebezpieczne lub zaskakujące, wyraźnie nasączone domysłami teksańskiego miasteczka.

Prawda nie ma tu znaczenia, choć każdy, nawet domniemana w oczach wszystkich podejrzana, dociekliwie wspomina pamiętną, choć w przebiegu zdarzeń wyraźnie zapomnianą noc. Brutalne morderstwo bliskiej przyjaciółki, luki w pamięci głównej bohaterki, wymieszana z błotem krew we włosach i niemal obłąkańczy stan, niedający szans na rozpoznanie faktów – to wszystko składa się na zbrodnię mroczną, alarmującą i enigmatyczną, tym bardziej groźną i niepokojącą, iż podyktowaną szokującym kłamstwem. Nie ma tu miejsca na jednoznaczność fabularną, sprawa staje się medialna dzięki słowom znanego podcastera true crime, w małym miasteczku ponownie zaczyna wrzeć, a powrót oczywistej „morderczyni”, utrwala szepty i kolejne dramatyczne oskarżenia. Czytelnik śledzi wydarzenia za pomocą pierwszoosobowej narracji – mocno osobistej i zauważalnie zniesmaczonej koniecznością powrotu w rodzinne strony, sarkastycznej, ale też złowieszczej, podsuwającej szalone scenariusze. To właśnie osobliwa postawa Lucy sprawia, że powieść ta trzyma w napięciu do ostatniej strony, okazuje się ekscytująca i nieodkładalna.

Zbrodnia zaszyta w ciemnych szczelinach kobiecej niepamięci. Historia nasiąknięta mrocznym kłamstwem oraz genialnymi plot twistami, zaskakująca i niejednoznaczna, wzbogacona o niepokojące sarkastyczne myśli, przede wszystkim jednak osaczona niepewnością, intrygująca i enigmatyczna. Amy Tintera świetnie wykorzystuje postać podcastera true crime, to właśnie jego charakternym głosem i dociekliwością przypomina niewyjaśnioną sprawę kryminalną, skłania oczywistą podejrzaną do odważnej konfrontacji z zapomnianą nocą i morderstwem bliskiej przyjaciółki, otwiera oczy na opowieść mocną, fascynującą i zadziorną, z pewnością pełną wyczuwalnego napięcia.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Albatros

Czytaj dalej»

„DUMA I GNIEW. SPISEK” – JOANNA JAX | Historia przesiąknięta tęsknotą wyraźnie niespełnionych serc!

Fascynująca podróż po emocjach niespokojnej końcówki XVIII wieku. Historia nasączona tęsknotą, zawiła, porywająca i niepowtarzalna. Joanna Jax ponownie wdziera się w marzenia o niezapomnianej namiętności, przywołuje utrwaloną w pierwszym tomie zbrodnię, przypomina gesty relacji zakazanej oraz zdradę, gdzieś ukradkiem dotyka motywu zazdrości. A wszystko w przestrzeni niepokornej, w owianej rewolucją scenerii paryskiej, jak również w ojczyźnie pełnej politycznych zmian.

To miłość zdaje się być drogowskazem zdarzeń fabularnych. Uczucie absolutnie piękne, szczere i zmysłowe, pokłosiem zbrodni zmuszone do rozłąki. Ona w narzuconym małżeństwie z dużo starszym mężczyzną, on daleko od ojczyzny, osnuty zadaniem dla Rzeczpospolitej. Tajne konspiracje polityczne, patriotyczne myśli i uchwała konstytucji splecione zostają z okrucieństwem zdarzeń na ulicach Paryża. Niesłuszne skazania i brutalnie przerywane życiorysy, niebezpieczeństwo czające się na każdym rogu – Joanna Jax plastycznie odtwarza krwawe wydarzenia rewolucji francuskiej, tworząc z nich niepokojące tło dla żarliwości ludzkich więzi. Przeszywająca duszę zazdrość, zdrada i potrzeba zemsty, sekrety rodzinne i konieczność ukrywania się z własnymi emocjami, dążenie do sprawiedliwości, boleśnie wrzynająca się strata, pragnienie zakazanej intymności i soczysta znajomość, która okazuje się źródłem kobiecego smutku. Na łamach tej historii może zdarzyć się dużo, a dzieje się jeszcze więcej – to niezaprzeczalnie przejmująca i mocno euforyczna powieść.

Historia przesiąknięta tęsknotą wyraźnie niespełnionych serc! Piękna, uczuciowa i temperamentna, ale też gorzka i niepokojąca. Joanna Jax z wyczuwalną wrażliwością zakrada się w szczeliny burzliwego końca XVIII wieku, przywołuje Paryż owładnięty drapieżnością krwawej rewolucji francuskiej, wiarygodnie tym samym odtwarza ówczesne wydarzenia polityczne i pozwala stać się świadkiem królewskiego spisku, jednocześnie pobudza wyobraźnię smakiem zakazanych uczuć, fascynuje tajemnicą i pragnieniem zemsty, dotyka straty i kobiecej nienawiści, porywa w objęcia namiętności domagającej się poświęceń. To barwna, niesamowita i absorbująca powieść!

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

Czytaj dalej»

„PODEJRZANY X. POCHODNA ZBRODNI” – KEIGO HIGASHINO | Intryga spleciona nicią misternej przebiegłości

Uzależniający thriller o zabarwieniu kryminalnym. Historia nasączona pozorami, hipnotyzująca i zauważalnie przemyślana, mimo jawności sprawcy, do ostatnich stron mocno zagadkowa. Keigo Higashino robi coś niesamowitego, na wstępie zdradza najważniejszy sekret, tajemnicę natomiast zachowuje w emocjach serca oraz w sprycie, który okazuje się nieocenionym graczem. Podejrzany X. Pochodna zbrodni to powieść nasycona przenikliwym smakiem, niepodważalnie wciągająca w swe złożone szpony.

W tym psychologicznym starciu nie ma miejsca na bezwiedne zachowania, choć filmowo wyeksponowana zbrodnia, zaraża swym incydentalnym charakterem. Odbiorca staje się tu widzem otwartego spektaklu, doskonale wie, kto stoi za brutalnym morderstwem, detalicznie zna też jego impulsywny przebieg, nie ma natomiast pojęcia, jak bardzo inteligentna i przezorna może okazać się rozgrywka między matematycznym umysłem Ishigamiego, wybitnym detektywem, a także uznanym fizykiem, których spostrzegawczość oraz niesamowita intuicja, również zasługują na słowa uznania. To doprawdy wyjątkowa umiejętność, aby tak sprytnie i tym samym precyzyjnie omamić błyskotliwych śledczych, jednocześnie tak piekielnie porywiście uzależnić zmysły czytelnika. Wyobraźnia działa tu na wysokich obrotach, wizualnie scalając fragmenty rozgałęzionej zmyślnie układanki, akcentując inteligentne powiązania oraz szczegółowość misternego planu, bacznie wyszukując potencjalnych luk. I chociaż akcja nie mknie tu w szaleńczym tempie, sceneria oraz napotkane twarze pozostają niezmienne, a język można uznać za przystępny, charakterystyczny dla azjatyckiej prozy, cała historia absorbuje myśli i okazuje się genialnym przedstawieniem.

Intryga spleciona nicią misternej przebiegłości. W tym kryminalnym akcie nie ma przestrzeni na sceniczny chaos oraz przypadkowość fabularnych zdarzeń, każdy drobny gest i każde utrwalone głosem bohaterów zdanie, to ogniwo logicznej, wnikliwej i niezaprzeczalnie wyśmienitej gry psychologicznej. Keigo Higashino świadomie odziera ten scenariusz z oczywistej tajemnicy, naocznie ukazuje wizerunek sprawcy, w zamian wdziera się w otchłań mistrzowskiego planu, każe podziwiać matematyczne powiązania z enigmatyczną w oczach mocno spostrzegawczych śledczych zbrodnią, utrzymuje napięcie do ostatnich stron. To świetnie przemyślany i niebywale uzależniający thriller.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Relacja

Czytaj dalej»

„DOTYK MARCEPANOWYCH MARZEŃ” – KATARZYNA MAJEWSKA-ZIEMBA | Rozdzierająca serce fotografia żydowskiej rodziny

Niezaprzeczalnie piękny i jednocześnie mocno wciągający wstęp do serii nasyconej kobiecymi emocjami, pełnej wzruszeń, życiowej i absorbującej. Katarzyna Majewska-Ziemba za pomocą czułości odtwarza pocztówkę przedwojennej codzienności Lwowa, z wrażliwością zakrada się w pracowite dni tradycyjnej żydowskiej rodziny i utrwala słowem radykalne zachowania religijne, pozwala poczuć ból tęsknoty oraz gorzki smak rozczarowania, równolegle inspiruje do odważnych poszukiwań własnej tożsamości, przywołuje siłę i zadziorność w walce o marzenia.

Odbiorca poznaje Rebę w chwili życiowego zagubienia. Młoda dziewczyna zdaje się być uwięziona w sidłach szarej, pobożnej i konserwatywnej prozy dnia żydowskiej rodziny, niewidoczna w oczach bliskich, wrażeniowo wręcz przeźroczysta wśród nieustających potrzeb braci, przytłoczona nijakością domowych obowiązków, wyraźnie zniechęcona wizją powtórzenia zbyt bladego życiorysu własnej matki. A przecież w duchu skrywa cudowne marzenia i rozkosznie rozchodzącą się po wyobraźni kulinarną wizję, zachwyca się smakami i niepodważalnie może pochwalić się talentem, który dostrzega po sąsiedzku mieszkająca twarz. Przeszywające duszę pożegnanie z domem okazuje się szansą na rozwinięcie skrzydeł, to właśnie w tej ucieczce autorka zaszywa najważniejsze zdarzenia fabularne. Gdzieś wśród szyderstwa elegancko ubranych i jakże butnych w oczach czytelnika panien, w brudzie rozczarowań oraz nieprzyjemnych spojrzeń, w bezwzględności nieczułego ojca, w goryczy zaznanego wielokrotnie wstydu, w boleśnie wrzynającej się tęsknocie, w smutku i rozgoryczeniu, przede wszystkim jednak w zgodzie z własnym sercem, zaczyna eksplorować fascynującą otchłań cukiernictwa. To historia niesiona kobiecą wytrwałością, siłą i odwagą – to niestrudzona walka o dotknięcie marzeń, to naturalne gesty czarującego zadurzenia oraz pierwsze myśli o zbliżającej się nienawiści do żydowskiej społeczności. 

Mocno poruszająca opowieść o kobiecej odwadze i determinacji w domagającej się poświęceń próbie doścignięcia kulinarnych marzeń. Historia nasączona wrzawą krnąbrnych gestów i pogardą widoczną w radykalnym spojrzeniu surowego ojca, to podróż po wrzynającej się w nozdrza tęsknocie za zmęczoną matką i ukochanymi braćmi, to zderzenie z niesprawiedliwością żydowskiego losu, to kruchość życia i bolesne pożegnania, to rozdzierająca serce fotografia bogobojnej rodziny. Gdzieś w przenikliwym smutku wyraźnie zagubionej wrażliwości, usnuta zostaje fascynacja piękną pasją, w powietrzu unosi się głos lwowskiego radia i zapach słodkiego marcepanu, do serca szeptem zakrada się miłość i potrzeba dbałości o wyjątkowy talent.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Replika

Czytaj dalej»

„JAK CIEŃ” – MARZENA HRYNISZAK | Przygniatająca odczuwalnie duszną aurą

To jedna z tych angażujących kreacji kryminalnych, w których nie ma miejsca nawet na spoufalenie. Każda postać owiana zostaje aurą niedopowiedzenia, każda intryguje tajemniczym zachowaniem. Marzena Hryniszak zmyślnie manipuluje wyobraźnią odbiorcy, skupia uwagę na nieoczywistej działalności zakładu usług pogrzebowych, równolegle wkrada się w szczeliny zagadkowych zbrodni. Jak cień to powieść nasycona dusznym i niejednoznacznym charakterem, wielowątkowa, dramatyczna i ekscytująca.

Makabryczne odkrycie w opuszczonej willi okazuje się zalążkiem zauważalnie złożonego śledztwa. Ktoś brutalnie przerywa ludzkie życiorysy, przywołując mocno niepokojące podejrzenia. Czytelnik detalicznie śledzi podsuwane wyobraźni wydarzenia, bacznie przygląda się też fabularnie mijanym twarzom, najwięcej czasu poświęca jednak tej konkretnej bohaterce – doświadczonej tanatopraktorce, której profesjonalizm w obrazowo spisanym przygotowaniu zwłok do pochówku, intryguje i budzi zrozumiały podziw, ale też napawa dziwnie panoszącym się lękiem, wynikającym z narzuconej bliskości ze zmarłymi. Przykuwająca wzrok misterność pogrzebowa spleciona zostaje z seryjną sprawą kryminalną, gdzieś równolegle autorka przybliża portrety psychologiczne swoich kreacji, akcentuje traumatyczną przeszłość i poruszający motyw wielokrotnej straty, utrwala niebezpieczną siłę uczuć oraz próbę doścignięcia marzeń, umyślnie dotyka tematu samobójstwa, wkrada się nawet w obszar handlu narkotykami wśród młodzieży, tym samym tworzy fundamenty dla intrygi pełnej nieoczywistości, frapującej i nieodkładalnej.

Fenomenalna zagadka kryminalna – mocno rozgałęziona, niepokojąca, przygniatająca odczuwalnie duszną aurą. Zbrodnie przesiąknięte mroczną tajemnicą, chłód panujący w zakładzie pogrzebowym, intrygująca profesja tanatopraktorki i fascynująca bliskość zmarłych, wreszcie atmosfera gęsta od niedopowiedzeń i niebezpieczeństwo świeżych doznań – w tej aranżacji nie ma miejsca na strzępy zaufania, nie ma też przestrzeni na oczywistość zdarzeń. Marzena Hryniszak nieśpiesznie obnaża sekrety swoich bohaterów, przywołuje dramatyczną przeszłość i nieprzeniknione zachowania, nieprzerwanie prowokuje do szukania właściwych odpowiedzi.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Zysk i S-ka

Czytaj dalej»

„NIEZNAJOMA Z PORTRETU” – CAMILLE DE PERETTI | Niepodważalnie piękna podróż po nieznanych szczelinach historii malarstwa

To wieloletnia tajemnica scala osobliwe twarze tej niepowtarzalnej opowieści. Książka Camille de Peretti okazuje się podróżą przez faktyczne wydarzenia powiązane z niesamowicie zagadkową historią „Portretu damy”, dopieszczoną fabularnie i emocjonalnie tam, gdzie brakuje autentycznych wspomnień, artykułów i zapisków. To niezaprzeczalnie wielka powieść – mocno sentymentalna i pobudzająca wyobraźnię, piękna, dotykająca ludzkich wzruszeń, urzekająca także w aspekcie artystycznym, z pewnością barwnie napisana.

To jedna z tych zachwycających aranżacji, w których niepewność rozciągnięta zostaje dosłownie na dekady. Tym bardziej przejmująca, swoista i absorbująca, iż stworzona w oparciu o prawdziwe uniesienia. Jedno z najbardziej nieoczywistych dzieł sztuki, portret frywolnej kobiety, przemalowany w słynny „Portret damy”, skradziony po kilkudziesięciu burzliwie nakreślonych latach, wreszcie odnaleziony w ogrodowym schowku – to właśnie enigmatyczny obraz Gustava Klimta, okazuje się fundamentem wysublimowanej opowieści. Tę wyjątkową podróż determinuje wyczuwalna miłość do malarstwa, z łatwością można w niej też dostrzec ogrom pracy, jaki wykonała autorka w trakcie przygotowań do nagrodzonego wielokrotnie tekstu. Realne zdarzenia doszlifowane zostają pod kątem fabularnym, sumiennie utrwalając przybliżoną prawdę. Miłość, sztuka, zróżnicowane statusy społeczne, przenikliwe kłamstwa, bolesna strata, zagadkowa kobieta, sekrety rodzinne, zniknięcie i wyraźnie niepokojące epizody – to właśnie tak wymowne i jednocześnie intrygujące elementy składają się na powieść osnutą gestem niedopowiedzenia, uzależniającą swoim zagadkowym charakterem, muśniętą ponadczasowymi emocjami. To historia rozciągnięta w czasie, ale też w przestrzeni, Camille de Peretti detalicznie odtwarza scenerię wiedeńską z początku XX wieku, zakrada się na ulice Manhattanu roku 1929, przemierza Teksas późnych lat osiemdziesiątych, w wakacyjnej włoskiej misji dociera także do malowniczej Piacenzy roku 2019 – naprzemiennie stosując retrospekcje, absorbuje myśli, dotyka tajemnicy z wielu stron, pozwala wyobraźni działać, uwalnia odczuwalnie nostalgiczny klimat. 

Wyśmienita, hipnotyzująca i niepodważalnie piękna podróż po nieznanych szczelinach historii malarstwa. Opowieść zasnuta uczuciami wokół absolutnie zagadkowego „Portretu damy” Gustava Klimta – oparta na filarze faktów, finezyjnie wzbogacona fikcyjnymi niuansami, fascynująca i enigmatyczna, domagająca się wrażliwego oka. Camille de Peretti, niczym wirtuozka słowa i wyrafinowana miłośniczka sztuki, oprowadza czytelnika po potencjalnym scenariuszu życia, odtwarza burzliwe losy znamiennych dla obrazu twarzy, utrwala namiętności, kłamstwa, sekrety i niepokojące kadry, tworzy tym samym dzieło uzależniające emocjami, imponujące smakiem prawdopodobieństwa.

_____ 

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Albatros

Czytaj dalej»

„WSZYSTKO JESZCZE PRZED NAMI” – WIOLETTA SAWICKA | Rozdział przesiąknięty niegasnącą tęsknotą

To niesamowite, jak mocno uzależniająca i jednocześnie przejmująca okazuje się ta wielka podróż. Historia niesiona żywymi emocjami, wiarygodna i pięknie napisana. Piąty tom Opowieści warmińskiej zaraża bliskością przyjacielskich doznań, przygniata skalą doświadczanych wzruszeń, przede wszystkim jednak zaskakuje swoim szokującym scenariuszem. Wioletta Sawicka nie szczędzi swoim bohaterom kolejnych przenikliwych wrażeń, każe ponownie tęsknić za miłością i ścierać się z niewiedzą, realistycznie utrwalając przy tym powojenną rzeczywistość.

Niełatwo przytoczyć tytuł jakiejkolwiek innej sagi, której fabularny przebieg byłby aż tak niespodziewany i zdumiewający. Tu nie ma przestrzeni na oczywistość zdarzeń, a plot twisty okazują się rozdzierającą serce codziennością smutnych, często wręcz struchlałych twarzy. Zwieńczona wojna przynosi wiele zmian, nie pozwala jednak zaczerpnąć spokoju - podniszczone ojcowizny przejmują wschodni repatrianci, odczuwalna bieda nadal doskwiera znajomym bohaterom. Autorka wiernie zakrada się w trudną scenerię powojenną, przecierając opisami nie tylko okolice warmińskiego Bartąga, ale także szwedzkie epizody oraz niemiecką Norymbergę, której mocno zrujnowany i raczej nieprzychylny wizerunek, tworzy tło dla wyczekiwanych odpowiedzi. Historia zakazanej miłości, w swej piątej już części, okazuje się przeprawą przez znamienne przyjacielskie uniesienia, staje się też kadrem wzruszających rozstań i boleśnie rozpisanych scen, wreszcie fotografią wymownego spotkania po ośmiu dramatycznie długich latach. To powieść niewątpliwie smutna, poruszająca i niespodziewana, ale też kobieca, podkreślająca dokonane poświęcenia, wreszcie przynosząca odrobinę potrzebnej nadziei.

To już piąty tom niewyobrażalnie dramatycznej Opowieści Warmińskiej. Rozdział przesiąknięty niegasnącą tęsknotą, przygnieciony sceną niewyjaśnionego pożegnania, spowity aurą duszącej niepewności, dotknięty także wolą kobiecego poświęcenia. Wioletta Sawicka ze wzruszeniem zakrada się w otchłań powojennej codzienności, akcentuje biedę i zajęcia gospodarskie przez wschodnich repatriantów, równolegle kieruje wzrok ku zrujnowanej Norymberdze, przygląda się przyjaźni i wierności serca, przynosi nadzieję i to jedno najważniejsze wydarzenie... Tak bardzo wyczekiwane. Tak przejmujące. Tak dramatyczne i zdumiewające. To niepodważalnie szokujące przedstawienie.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Prószyński.

Czytaj dalej»

„TAM, GDZIE CZEKA SPOKÓJ” – KATARZYNA FIOŁEK | Pełna niezapomnianych słów i rozczulających epizodów!

Urocza i mocno zajmująca, a jednocześnie przyjemnie refleksyjna powieść z motywem nowego rozdziału w życiu. Historia nasycona żniwem kobiecych rozczarowań, przetarta tajemnicą niewyjaśninego zaginięcia, czule dotykająca potrzeb intymności, przede wszystkim jednak niezwykle budująca. Zapraszając odbiorcę w otchłań bieszczadzkich połonin, Katarzyna Fiołek tworzy scenerię nie tylko malowniczą i piękną w oczach wyobraźni, ale też niepowtarzalną, pozwalającą pogubionej kreacji odnaleźć się na nowo.

Autorka plastycznie zakrada się w obiecujący motyw drugiej szansy, zachęcając bohaterkę do przeżycia scen potrzebnych do zdefiniowania siebie. Niesamowicie urokliwe bieszczadzkie tło, wyczuwalny klimat małej społeczności i wreszcie nowa znajomość, usilnie domagająca się starcia z aurą tłumionych wewnątrz wątpliwości. Liliana to niepodważalnie pozytywna postać – ciepła i pełna naturalnej życzliwości, w środku jednak przygnieciona niskim poczuciem własnej wartości oraz sercowym zawodem. Boleśnie przeżyta zdrada, przeszywający duszę smutek po rozwodzie, brak perspektyw na upragnione macierzyństwo i wreszcie trudna do naprawienia relacja z odczuwalnie toksyczną matką – czasowa przeprowadzka to niejako symbol życiowej zmiany, sposobność na zbudowanie przyjemniejszej codzienności, jak się okazuje, także przestrzeń do utrwalenia rozkosznie romantycznych doznań. Gdzieś w porywach ostrożnie snutej namiętności, pojawia się intrygujący motyw zaginięcia, w powietrzu wyczuwa się krztę niebezpieczeństwa, w zaciszu domostwa wyraźnie rozgrywa się rodzinny dramat. Dla czytelnika to podróż przepełniona emocjami życia, nasączona sekretami oraz aromatem kobiecej przyjaźni, momentami komiczna, w innych scenach poważna i absolutnie przejmująca, idealnie dopieszczona realnymi przepisami.

Rozgrzewająca, pachnąca słodkimi wypiekami, pełna niezapomnianych słów i rozczulających epizodów! Katarzyna Fiołek z czułością dotyka strun kobiecej niepewności, pozwala bohaterce strawić rozpacz po rozwodowym przygnębieniu, namiętnie zmierzyć się z pokłosiem uczuciowych rozczarowań, stanowczo skonfrontować się z toksyczną matką i wreszcie, odważnie zdefiniować własną wartość. Nowa znajomość domaga się romantycznego czasu razem, wymaga też szczerego zaufania, gdzieś ukradkiem towarzyszy jej sprawa niewyjaśnionego zaginięcia, rodzinne sekrety i dramaty, w fabularnych kadrach utrwala się kobieca przyjaźń, malownicza aura bieszczadzkich tajemnic i szczęście, które szeptem rysuje szkic pięknego dnia.

_____

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Muza

Czytaj dalej»