"RZECZ O PTAKACH" - NOAH STRYCKER | Sowa huczy, choć jej nikt nie uczy

Mówi się, że sowa huczy, choć jej nikt nie uczy. Wrodzona sowia umiejętność potwierdza gatunkową przynależność, ale podobnym powiedzeniem można obdarować inne ptaki, eksponując ich naturalne zdolności. Wyobraźcie sobie chociażby sznur szybujących po niebie ptaków. Idealnie zgrane, tworzące nieskażony obrazek piękna. Czy jednak zastanawialiście się, dlaczego tak gęsto rozmieszczone, niemal przytulone do siebie stworzenia wiedzą, jak koordynować lotem, aby nie zderzyć się z własnym sąsiadem? Odpowiedzi na to i inne pytania szuka Noah Strycker w publikacji Rzecz o ptakach, która okazuje się nie tylko wartościowym zbiorem ptasich ciekawostek, ale także zaskakującym przeglądem ludzkiego charakteru…

Można odgórnie pomyśleć, iż propozycja pana Stryckera jest kolejnym ilustrowanym atlasem, z barwnymi zdjęciami ptasiego upierzenia i krótkimi notkami o elementarnych cechach poszczególnych gatunków. Otóż nie, Rzecz o ptakach to splot autentycznie żywych opowieści, poprzez które autor sumiennie uświadamia czytelnikowi, jak intrygująca, pasjonująca i bogata potrafi być ptasia egzystencja. Na próżno tu zatem szukać tradycyjnych opisów i zdjęć, to nie wizerunek ptaków ma zainteresować odbiorcę, a przede wszystkim ich zadziwiająca codzienność. Intensywnie prowadzone obserwacje, często okraszone latami wnikliwych badań, potwierdzają, że skrzydlate stworzenia żyją nie tylko w zgodzie z własną naturą, ale też niebywale pomysłowo. Jawna żałoba nad zmarłymi bliskimi, angażująca budowa królewskiej altanki, czy wrodzona nawigacja, to tylko niektóre z ptasich zachowań, o których ochoczo wspomina amerykański przyrodnik. Chociaż lektura ma wyraźnie naukowy wydźwięk, to autor dokłada wszelkich starań, aby treść była łatwa i przyjemna w odbiorze.

Horyzont Rzeczy o ptakach sięga kilkunastu starannie dobranych gatunków, których zadziwiające rytuały i codzienne zmagania z rzeczywistością stanowią idealną podporę dla stawianych przez autora hipotez. Szybko okazuje się bowiem, że publikacja ma cel o wiele wyższy niż jedynie informacyjny. Autor z dużą śmiałością porównuje zachowania ptaków i ludzi w tożsamych warunkach, dowodząc przy tym, że to nie człowiek każdorazowo wygrywa bitwę o ranking sprytu i umiejętności. Świetnym przykładem jest tu zmysł nawigacyjny gołębi, które nie potrzebują mieć wgranej mapy, nie korzystają też z własnej pamięci, a jednak perfekcyjnie radzą sobie w przestworzach i dolatują bezbłędnie nawet do bardzo odległych miejsc. Autor wielokrotnie przytacza też wyniki prowadzonych przez siebie oraz innych naukowców badań, co daje odbiorcy możliwość regularnego przeglądu ptasich zwyczajów i porównania ich do tych, jakie na co dzień są udziałem człowieka. Pod przykrywką fachowych ciekawostek Noah Strycker ukrywa zatem realny motywator do rozważań nad własnymi umiejętnościami, które, jak się okazuje, potrafią mieć czasami niższy poziom niż instynktowne zachowania ptaków.

Srocza inteligencja, gołębi zmysł nawigacyjny, a także wyjątkowa więź albatrosów to tylko przykłady ptasich instynktów, które przytacza Noah Strycker w swojej propozycji Rzecz o ptakach. Amerykański przyrodnik, podróżnik i współautor magazynu Birding robi znaczący wgląd w środowisko ptasich populacji i niemal gawędziarskim stylem opowiada o zwyczajach oraz tradycjach skrzydlatych stworzeń. Niezwykle bogata publikacja okazuje się jednak nie tylko zbiorem ciekawostek, ale także autentyczną zachętą do refleksji nad własną egzystencją. Autor nie boi się bowiem stawiać ptasich zachowań na równi z ludzkim postępowaniem. To niezwykle przemyślane, rzeczowe i bez dwóch zdań fascynujące zestawienie, któremu warto przyjrzeć się z bliska. Książka Rzecz o ptakach jest bowiem podręcznikiem pisanym na miarę współczesnych czasów.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję agencji Business&Culture oraz wydawnictwu Muza.