„ZANIM SIĘ POŻEGNAMY” – TOSHIKAZU KAWAGUCHI | Potrzebna zachęta do utrwalenia ważnych wartości

Ta mała kawiarenka w Tokio to absolutnie wyjątkowe miejsce. Naznaczona szansą na niecodzienną podróż w czasie, dla wielu gości okazuje się zachętą do przetrawienia dojmujących wspomnień lub wypowiedzenia niewypowiedzianych na głos słów. Powietrze wypełnia tu aromat kawy, tworząc aurę kameralną i raczej wyciszoną, wyróżniającą się swoistym magicznym charakterem, z pewnością pobudzającą do znamiennych refleksji. Toshikazu Kawaguchi czwarty już raz otwiera drzwi do Feniculi Fenicula i spacerując śladem kolejnych pogubionych twarzy, inspiruje zapisem uniwersalnych wartości.

Nie każdy decyduje się na osobliwą podróż w czasie, a jednak do tokijskiej kawiarni wciąż przybywają chętni na to niepowtarzalne i jak się okazuje, pokrzepiające doświadczenie. Surowe zasady jednych przerażają, frustrują lub zwyczajnie zniechęcają, innych intrygują, stanowią bowiem niepodważalną i jednocześnie bezwzględną część magicznego spektaklu. Najbardziej radykalna informuje, że nawet najbardziej ujmujący powrót do przeszłości, nie wpłynie na teraźniejszość bohatera. Tym razem autor przywołuje cztery nowe twarze, komponując z ich poruszających opowieści, splot niezapomnianych wrażeń literackich. Każda z nich próbuje skonfrontować się z doskwierającym przygnębieniem, każda poszukuje ukojenia dla wyraźnie pokruszonej duszy, każda pragnie spojrzeć w znajome oczy ukochanego człowieka, pogłaskać ponownie czteronożnego przyjaciela. Każda też stanowi obrazową zachętę do uruchomienia refleksyjnych myśli – każe się zatrzymać nad własnymi wspomnieniami, spojrzeć na wypracowane życiem więzi z najbliższymi, dostrzec w tych uniwersalnych treściach zagubioną cząstkę siebie. To niesamowite przesłania – piękne, potrzebne, wzruszające. Charakterystyczne dla azjatyckich dzieł nieśpieszne tempo, wielokrotne powtórzenia, lekkość niezaprzeczalnie prostych słów – ta lektura nie ma przynosić szokujących zwrotów akcji, na piedestale stoją tu bowiem ludzkie emocje i ewidentna ponadczasowość płynącej z nich puenty.

To niezaprzeczalnie jedna z tych pokrzepiających duszę opowieści, które ujmują szczerością refleksyjnego piękna. Kameralna kawiarenka w Tokio to unikalna przestrzeń dla rozczulających doznań, to wypełniona aromatem świeżo wypalonej kawy aura dla uniwersalnych przesłań, to potrzebna zachęta do utrwalenia ważnych wartości i zadbania o jak najlepsze relacje z bliskimi. Toshikazu Kawaguchi ponownie zaprasza do niezapomnianych i jednocześnie wzruszających podróży w czasie, pozwala kreacjom spojrzeć w ukochane oczy i otworzyć się na dotkliwe wspomnienia, nieśpiesznie inspiruje do dobrego. Zanim się pożegnamy to czwarta już część bestsellerowej serii Zanim wystygnie kawa – historia magiczna, kojąca i niepowtarzalna.
_____ 
Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Relacja

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Dziękuję za Twoją opinię :) Każdy komentarz jest dla mnie wartościowy i pozwala mi się stale rozwijać. Pozdrawiam i zapraszam jak najczęściej.

PATRONAT MEDIALNY

Copyright © 2016 Mozaika Literacka , Blogger