"ZEMSTA I PRZEBACZENIE. BEZKRES NADZIEI" - JOANNA JAX | PRZEDPREMIEROWO

Koniec wojny kojarzy się często z poczuciem ulgi oraz z naturalnym powrotem do codziennych przyzwyczajeń. Nic bardziej mylnego, gdyż to właśnie powojenna rzeczywistość utrwala ludziom klarowny obraz poniesionych podczas wojny strat. Doszczętnie zniszczone miasta, stracone majątki i wreszcie trwale naruszone serca. Nawet, jeżeli wojna fizycznie kończy swój bieg i ludzkie nozdrza znów czują powiew minionej normalności, to wnętrze człowieka zdaje się trwać w wojennej boleści do ostatniego tchnienia. Właśnie tak druzgocące następstwa wojny utrwala Joanna Jax w powieści Bezkres nadziei, stanowiącej piąty już tom sagi Zemsta i przebaczenie.

Zakończenie II wojny światowej to dla wielu Europejczyków sygnał do przywrócenia uśmiechu i nadziei na lepsze jutro, ale też szansa na odzyskanie bestialsko odebranej wolności. Nie każdy jednak może oddychać spokojnie, gdyż powojenna rzeczywistość dla niektórych oznacza kolejną porcję mało przyjemnych emocji. Czwórka głównych bohaterów zostaje rozdzielona i każdy z nich w pojedynkę próbuje sprostać wyzwaniom, jakie stawia przed nimi trudny do przewidzenia los. Dla jednych życie zaczyna kwitnąć na nowo, dając tym samym namiastkę dawnej codzienności, ale innym po raz kolejny funduje najpodlejsze zagrywki. Miłość i przyjaźń mają zatem ponowną okazję do starcia z paskudnym obliczem człowieka – przepełnionym nienawiścią i zaskakująco ludzkim poczuciem egoizmu. Czy bohaterowie dokonają właściwych wyborów?

Joanna Jax nieprzerwanie mnoży pytania o dalsze losy znanych już postaci i celowo rozwidla ich ścieżki fabularne tak, aby każdej z nich zapewnić pole do naprawdę szerokiego działania. Tak duża konsekwencja w budowaniu ciągu zdarzeń bezsprzecznie wymaga ogromu pracy, cierpliwości i skupienia, ale też świadomego wykorzystania zasobów własnej wiedzy oraz merytorycznego wiązania faktów historycznych. Równie logiczne, barwne i drobiazgowe okazują się opisy wyzwalanych na łamach powieści emocji, dzięki którym autorka tworzy zauważalnie bogate, spójne i godne zapamiętania zarysy każdego z bohaterów. Bezkres nadziei, podobnie jak wcześniejsze części, to także dowód świetnego warsztatu polskiej pisarki. Joanna Jax posługuje się bowiem nadzwyczaj plastycznym językiem, który idealnie komponuje się z przedstawianymi zawiłościami fabularnymi. To właśnie odpowiednio dobrany splot językowy sprawia, że sylwetki postaci stają się w oczach odbiorcy tak wyraziste, charyzmatyczne i pełnokrwiste.

Niesamowite jest również to, jak rzetelnie i pomysłowo udało się autorce scalić poszczególne epizody z rzeczywistym tłem historyczno-gospodarczym. Tu wszystko zdaje się być zlokalizowane w odpowiednim miejscu i we właściwym czasie. Joanna Jax detalicznie opisuje rządy stalinowskie, koncentrując się przede wszystkim na nieludzkim systemie łagrów sowieckich. To właśnie wewnątrz radzieckich obozów pracy przymusowej, gdzie pojęcie sprawiedliwości właściwie nie istniało, człowiek potrafił upodlić się niemal do reszty, aby zachować ochłap nadziei na powrót do własnego domu. Jak można się domyślić, autorka nie ułatwia bohaterom życia, ale niektórym z nich szykuje bardziej optymistyczne scenariusze, pozwalając nawet na ponowne smakowanie dawnej słodyczy życia. Między wierszami pisarka podkreśla również, jak wiele może zdziałać prawdziwa przyjaźń, szczególnie ta, którą potwierdza cała gama wyrzeczeń. 

Bezkres nadziei to wiarygodne odzwierciedlenie przerażającego pokłosia wojny, ale też niezwykle przekonujący obraz szczerej przyjaźni, niezłomnej miłości oraz wciąż tlącej się iskry nadziei na powrót dawno utraconego spokoju. Joanna Jax prowadzi bohaterów z niebywałą konsekwencją, dosadnie opisując ich bolesne przeżycia, sumiennie kształtując ich roztrzęsione dusze i nieustannie przywracając im pierwotną wolę przetrwania. Cała saga Zemsta i przebaczenie to w moich oczach pełnowartościowy scenariusz filmowy, który odpowiednio wykorzystany, ma szansę stać się w przyszłości perełką polskiej kinematografii.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Videograf.